Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jolanta Rajewska po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Z. B. i J. B. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 stycznia 2009 r., sygn. akt I SA/Wa 1202/08 w sprawie ze skargi Z. B. i J. B. na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] lipca 2008 r., nr [...] w przedmiocie przekazania wniosku według właściwości postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 13 stycznia 2009 r., sygn. akt I SA/Wa 1202/08 odrzucił skargę Z. B. i J. B. na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] lipca 2007 r. w przedmiocie przekazania ich wniosku według właściwości. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że zarządzeniem z dnia 21 sierpnia 2008 r. skarżący zostali wezwani do uzupełnienia- w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi.- braków formalnych skargi poprzez nadesłanie jednego jej odpisu. Wezwanie w dniu 20 sierpnia 2008 r zostało doręczone skarżącym, którzy pismami z dnia 28 sierpnia 2008 r. i 10 września 2008 r. wystąpili jedynie o przyznanie im prawa pomocy w zakresie całkowitym, natomiast w wyznaczonym terminie, tj. do dnia 27 sierpnia 2008 r., nie złożyli odpisu skargi. W związku z tym, że skarżący nie uzupełnili wskazanego braku formalnego skargi, zdaniem Sądu I instancji, skargę Z. i J. B. należało odrzucić na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270- ze zm. - dalej powoływana jako P.p.s.a.).
Skargę kasacyjną od tego postanowienia wnieśli Z. i J. B., reprezentowani przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, wnosząc o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji oraz zasądzenie kosztów postępowania wg norm przepisanych.
Kasator zarzucił zaskarżonemu orzeczeniu naruszenie art. 58 § 1 pkt 3 w zw. z art. 49 § 1, a także art. 32 P.p.s.a. poprzez błędne przyjęcie przez Sąd I instancji, że skarga wniesiona przez skarżących obarczona była brakami formalnymi, których nieusunięcie musiało skutkować jej odrzuceniem. W uzasadnieniu skargi kasacyjnej jej autor wskazał, iż postanowienie organu objęte skargą zawierało pouczenie, iż skargę od tego postanowienia należy wnieść w dwóch egzemplarzach. Skarżący wymóg ten spełnili. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi przesłał skargę wraz z odpowiedzią do WSA w Warszawie, co zdaniem kastora, świadczy o tym, iż organ ten uznał, że w postępowaniu z wniosku skarżących nie uczestniczą jako strony żadne inne podmioty.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Skarga kasacyjna zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 47 § 1 P.p.s.a. do skargi należy dołączyć jej odpisy i odpisy załączników dla doręczenia ich pozostałym stronom występującym w sprawie. Niewykonanie wezwania w zakresie nadesłania określonej liczby odpisów skargi nie oznacza jeszcze, że skarga podlega odrzuceniu z uwagi na nieuzupełnienie braków formalnych. O braku formalnym skargi z powodu niedołączenia odpisu skargi można mówić wówczas, gdy strona składając skargę, nie dołączyła odpowiedniej liczby odpisów skargi i z tego względu skarga nie może otrzymać prawidłowego biegu. Zasadnicze znaczenia zatem miało ustalenie, czy odpisy skargi zostały dołączone do skargi oraz komu miały zostać one doręczone w celu nadania sprawie dalszego biegu. Oznacza to, że Sąd przed odrzuceniem skargi z uwagi na brak odpowiedniej liczby odpisów skargi zawsze powinien ocenić, kto jest stroną lub uczestnikiem postępowania i czy brak odpisów skargi w liczbie określonej w wezwaniu rzeczywiście uniemożliwia nadanie skardze dalszego biegu.