Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Izabella Kulig-Maciszewska po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej H. B., K. S., M. C., M. Z., W. Z., M. Z. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 lutego 2007 r. sygn. akt I SA/Wa 1066/06 odrzucającego skargę H. B., K. S., M. C., M. Z., W. Z., M. Z. na decyzję Ministra Transportu i Budownictwa z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji wywłaszczeniowej p o s t a n a w i a: oddalić skargę kasacyjną
Postanowieniem z dnia 13 lutego 2007 r., sygn. akt I SA/Wa 1066/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę H. B., K. S., M. C., M. Z., W. Z., M. Z. na decyzję Ministra Transportu i Budownictwa z dnia [...] Nr [...], w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji wywłaszczeniowej.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, iż wniesiona przez pełnomocnika skarżących skarga podlegała opłacie stałej. Mimo to wymagany wpis nie został uiszczony w ustawowym terminie i nie przywrócono terminu do dokonania tej czynności. Ponadto zaznaczono, że w niniejszej sprawie nie ma zastosowania § 5 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 221, poz. 2193), który w myśl wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 7 marca 2006 r. sygn. akt SK 11/05 został uznany za niezgodny z art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej "P.p.s.a.") oraz art. 2 Konstytucji RP. Zatem od dnia 17 marca 2006 r., tj. Od dnia ogłoszenia w Dzienniku Ustaw powyższego wyroku, zgodnie z art. 219 § 1 w związku z art. 221 P.p.s.a., skargi podlegające opłacie stałej , wnoszone przez adwokatów lub radców prawnych, winny być opłacone bez wezwania, przy ich wniesieniu, najpóźniej w ostatnim dniu terminu do złożenia skargi.
Pełnomocnik skarżących złożył skargę kasacyjną od powyższego postanowienia zarzucając naruszenie przepisów postępowania, które to uchybienie mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, tj. naruszenie art. 221 P.p.s.a. przez jego zastosowanie: a) mimo braku przepisu, który - po dniu wejścia w życie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 7 marca 2006 r. sygn. akt SK 11/05 - określałby, w sposób zgodny z zasadami poprawnej legislacji, szczegółowe zasady uiszczania wpisu od skarg wnoszonych za pośrednictwem organu administracji; b) wbrew intencji ustawodawcy, naruszenie art. 2 i art. 93 Konstytucji RP w związku z art. 233 P.p.s.a., przez nałożenie w istocie na radcę prawnego obowiązku "tworzenia" zasad pobierania wpisu, aby w ten sposób móc sprostować wymogom należytego opłacenia skargi, wynikającym z art. 221 P.p.s.a. i tym samym uniknąć konsekwencji w postaci odrzucenia tego środka zaskarżenia.
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej wskazano przede wszystkim, że w obowiązującym w dniu wydania zaskarżonego orzeczenia stanie prawnym radca prawny nie miał możliwości uiszczenia wpisu od skargi w sposób, który byłby zgodny z wymogami zawartymi w obowiązującym nadal § 5 ust. 1 powoływanego rozporządzenia. Stąd stosowanie rygoru z art. 221 P.p.s.a. nie wydaje się być zasadne.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionych podstaw.
Zgodnie z art. 221 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, pisma wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego, które nie są należycie opłacone, pozostawia się bez rozpoznania albo odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie stałej. Nie ulega zaś wątpliwości - na co wskazał już Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie - że podlegająca opłacie stałej, wniesiona przez pełnomocnika skarga, nie została należycie opłacona. Stąd należało ją odrzucić w świetle art. 221 powoływanej ustawy, zwłaszcza że zgodnie z art. 219 § 1 P.p.s.a., opłatę sądową należy uiścić przy wniesieniu do sądu pisma podlegającego opłacie.