Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Rausz po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2006 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Roberta S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 stycznia 2006 r., sygn. akt VI SA/Wa 2/06 o odrzuceniu skargi R. S. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za wykonywanie transportu drogowego bez wymaganej licencji postanawia oddalić skargę kasacyjną
Jak wskazał Sąd w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia, pismem z dnia 16 listopada 2005 r. R. S. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, za pośrednictwem Głównego Inspektora Transportu Drogowego, skargę na decyzję tego organu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za wykonywanie transportu drogowego bez wymaganej licencji.
Główny Inspektor Transportu Drogowego pismem z dnia 21 grudnia 2005 r. w trybie art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, dalej cytowana jako P.p.s.a przekazał skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę, w której wnioskuje o odrzucenie skargi jako wniesionej po terminie.
Według Sądu, jak wynika z akt sprawy skarżący nie podjął w terminie powyższej decyzji awizowanej dwukrotnie 23 i 30 maja 2005 r. Urząd Pocztowy Gdańsk dnia 7 czerwca 2005 r. zwrócił pismo nadawcy. W tym stanie rzeczy zgodnie z art. 44 Kodeksu Postępowania Administracyjnego przed zmianą przepisów o doręczeniach, która nastąpiła 6 czerwca 2005 r., datę 30 maja 2005 r. przyjąć należy jako datę doręczenia decyzji skarżącemu. Data ta stanowi także moment, od którego rozpoczął bieg 30 dniowy termin do wniesienia skargi na w/w decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
Z uwagi na fakt, iż skarżący wniósł skargę do sądu administracyjnego nadając ją w urzędzie pocztowym w dniu 18 listopada 2005 r. tj. po upływie 30 dniowego terminu określonego w art. 53 § 1 P.p.s.a., Sąd, mając na uwadze, że zgodnie z art. 58 § 1 pkt 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) skarga wniesiona po upływie terminu do jej wniesienia podlega odrzuceniu, postanowił o jej odrzuceniu.
Skargę kasacyjną na powyższe postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie złożył R. S., zarzucając mu nieważność postępowania wskazaną w art. 183 § 2 pkt 5 P.p.s.a przez pozbawienie strony możności obrony swych praw; naruszenie przepisu art. 53 § 1 P.p.s.a przez uznanie, iż skarżącemu doręczono rozstrzygnięcie w sprawie w dniu 30 maja 2005 r.; naruszenie przepisu art. 58 § 1 pkt 2 P.p.s.a przez uznanie, iż skarżący wniósł skargę po upływie 30 dni od doręczenia mu rozstrzygnięcia w sprawie. Wskazując na powyższe, skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania.
Jak podniesiono w uzasadnieniu skargi, przepis art. 44 kpa został błędne zastosowany, gdyż brak było przesłanek do zaistnienia skutków prawnych związanych z domniemaniem ustanowionym w tym przepisie. Przewidziane w art. 43 i 44 kpa zastępcze formy doręczenia pism rodzą domniemanie prawne, że pismo zostało doręczone adresatowi. Jednakże, pomimo zastosowania zastępczej formy doręczenia pismo nie zostało skarżącemu doręczone z przyczyn od niego niezależnych. Skarżący w dniach od 21 maja 2005 r. do dnia 21 lipca 2005 r. przebywał w areszcie śledczym w [...], co skutkowało niemożnością odebrania przesyłki złożonej w urzędzie pocztowym. Skarżący przedłożył w załączeniu świadectwo zwolnienia z aresztu śledczego. Decyzję doręczono skarżącemu faxem w dniu 7 listopada 2005 r., gdy skarżący skontaktował się z PWITD w [...] z uwagi na pojawienie się komornika, który przystąpił do egzekwowania kary pieniężnej nałożonej przez PWITD w [...]. Skarżący przedłożył w załączeniu fax z decyzją na której widnieje wydruk-raport z datą nadania. Skarżący wniósł skargę nadając ją w urzędzie pocztowym w dniu 18 listopada 2005 r. zachowując termin trzydziestu dni przewidziany w Art. 53 § 1 P.p.s.a. od dnia faktycznego doręczenia mu decyzji. Dlatego też Sąd błędnie przyjął, iż doręczono skutecznie skarżącemu decyzję od której wniósł po terminie skargę, co skutkowało pozbawieniem skarżącego możności obrony swych praw poprzez skuteczne wniesienie skargi na powyższą decyzję.