Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R.K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 18 stycznia 2016 r., sygn. akt II SAB/Rz 106/15 o odrzuceniu skargi R.K. na bezczynność Wojewody Podkarpackiego w przedmiocie wydania zarządzenia zastępczego postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z dnia 18 stycznia 2016 r., sygn. akt II SAB/Rz 106/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie odrzucił skargę R.K. na bezczynność Wojewody Podkarpackiego w przedmiocie wydania zarządzenia zastępczego.
Z uzasadnienia zaskarżonego postanowienia wynika, że w dniu 14 grudnia 2015 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie wpłynęła skarga R.K. na bezczynność Wojewody Podkarpackiego w przedmiocie wydania zarządzenia zastępczego, zgodnie z art. 98a ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r. poz. 1515 z późn. zm.) - dalej: "usg", w związku z naruszeniem przez trójkę radnych Rady Miejskiej w [..]ustawowego zakazu prowadzenia działalności gospodarczej z wykorzystaniem mienia komunalnego przy jednoczesnym sprawowaniu mandatu radnego. Skarżący wniósł o nakazanie Wojewodzie wydania zarządzenia w tym przedmiocie oraz o zasądzenie kosztów postępowania.
Odrzucając skargę Sąd I instancji wskazał, że zgodnie z art. 98a ust. 1 usg, jeżeli właściwy organ gminy, wbrew obowiązkowi wynikającemu z przepisów art. 383 § 2 i 6 oraz art. 492 § 2 i 5 ustawy, o której mowa w art. 24b ust. 6, oraz art. 5 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne, w zakresie dotyczącym odpowiednio wygaśnięcia mandatu radnego, wygaśnięcia mandatu wójta, odwołania ze stanowiska albo rozwiązania umowy o pracę z zastępcą wójta, sekretarzem gminy, skarbnikiem gminy, kierownikiem jednostki organizacyjnej gminy i osobą zarządzającą lub członkiem organu zarządzającego gminną osobą prawną, nie podejmuje uchwały, nie odwołuje ze stanowiska lub nie rozwiązuje umowy o pracę, wojewoda wzywa organ gminy do podjęcia odpowiedniego aktu w terminie 30 dni. W myśl zaś art. 98a ust. 2 tej ustawy, w razie bezskutecznego upływu terminu określonego w ust. 1, wojewoda, po powiadomieniu ministra właściwego do spraw administracji publicznej, wydaje zarządzenie zastępcze.
Sąd I instancji stwierdził, że określony przez skarżącego przedmiot skargi nie podlega kognicji sądu administracyjnego. Zarządzenie zastępcze nie jest bowiem żadnym z aktów, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 1 - 4a P.p.s.a., wobec czego bezczynność organu polegająca na niewydaniu takiego zarządzenia nie stanowi bezczynności organu, o której mowa w art. 3 § 2 pkt 8 P.p.s.a.. Nie jest również bezczynnością, o której mowa w art. 3 § 2 pkt 9 P.p.s.a., jako że postępowanie w sprawie wydania zarządzenia zastępczego na podstawie art. 98a ust. 2 usg nie jest postępowaniem administracyjnym. Sąd wyjaśnił, że kontroli sądowej z powodu niezgodności z prawem podlegają tylko rozstrzygnięcia organu nadzoru, ponieważ zadania sądów administracyjnych określone w przytoczonym przepisie Ppsa polegają na kontrolowaniu rozstrzygnięć organów samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej, nie zaś na wymuszaniu przez sąd wydawania określonych rozstrzygnięć (zob. postanowienie WSA w Szczecinie z dnia 5 marca 2014 r. II SAB/Rz 22/14 - dostępne na: orzeczenia.nsa.gov.pl). Nie istnieje bowiem żaden przepis prawa, który uprawniałby podmiot do żądania wydania zarządzenia zastępczego i jednocześnie rodziłby po stronie wojewody obowiązek przeprowadzenia w tym przedmiocie postępowania zakończonego takim zarządzeniem. Wywiązanie się przez Wojewodę z ciążących na nim obowiązków może być natomiast przedmiotem skargi, o której mowa w dziale VIII Kpa, kierowanej do organu wyższego stopniem.