Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Joanna Banasiewicz po rozpoznaniu w dniu 24 września 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. C. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 8 maja 2008 r., sygn. akt II SA/Bk 254/08 o odrzuceniu skargi P. C. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Białymstoku z dnia 27 listopada 2003 r., sygn. akt SA/Bk 760/03 w sprawie ze skargi P. C., M. C. i M. C. na decyzję Wojewody P. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość postanawia: oddalić skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 27 listopada 2003 r. sygn. akt SA/Bk 760/03, Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Białymstoku oddalił skargę P. C., M. C. i M. C. na decyzję Wojewody P. z dnia [...]. Nr [...] w przedmiocie odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość.
W dniu 11 marca 2008 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku wpłynęła skarga P. C. o wznowienie postępowania zakończonego opisanym wyżej wyrokiem z dnia 27 listopada 2003 r. Pełnomocnik skarżącego oparł skargę na przepisie art. 273 § 2 p.p.s.a., uzasadniając jej wniesienie wykryciem takich okoliczności faktycznych oraz środków dowodowych, które mogą mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu. W uzasadnieniu skargi wyjaśnił, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 22 listopada 2007 r. w sprawie o sygn. akt I SA/Wa 1345/07, zajął odwrotne rozstrzygnięcie prawne w kwestii odszkodowania za wywłaszczone nieruchomości, aniżeli Sąd w zaskarżonym wyroku. W ocenie skarżącego przywołane orzeczenie stanowi taką okoliczność faktyczną i środek dowodowy, z których strona nie miała możliwości skorzystać w poprzednim postępowaniu, a która mogłaby mieć wpływ na wynik sprawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku postanowieniem z dnia 8 maja 2008 r. odrzucił skargę o wznowienie postępowania. Jak wskazał Sąd w uzasadnieniu postanowienia, w myśl art. 273 §2 p.p.s.a. wznowienia postępowania można żądać w razie późniejszego wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogły mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu. Z przepisu tego wynika, iż podstawą wznowienia postępowania mogą być tylko takie okoliczności faktyczne lub środki dowodowe, które istniały już przed zakończeniem sprawy, a strona nie mogła z nich skorzystać w poprzednim postępowaniu, gdyż nie były jej znane. Tym samym okoliczności faktyczne i środki dowodowe powstałe po uprawomocnieniu się wyroku, nie stanowią prawnej podstawy wznowienia, o jakiej mowa w art. 273 §2 p.p.s.a. Zdaniem Sądu, podkreślić jednocześnie należy, iż interpretacja przepisów nie jest okolicznością faktyczną ani środkiem dowodowym, o którym mowa w art. 273 § 2 p.p.s.a. Powołany przez skarżącego wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zapadł w dniu 22 listopada 2007r., a zatem już po uprawomocnieniu się wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Białymstoku z dnia 27 listopada 2003 r. Nie może zatem stanowić podstawy do wznowienia postępowania w sprawie o sygn. SA/Bk 760/03. Ponadto skarga o wznowienie postępowania nie jest dopuszczalna na podstawie zarzutu sprzeczności orzecznictwa z innymi wyrokami wydanymi w podobnych sprawach. Nawet interpretacja zawarta w uchwale Sądu Najwyższego nie uzasadnia wznowienia postępowania sądowego na podstawie art. 403 § 2 k.p.c., którego odpowiednikiem jest art. 273 § 2 powołanej ustawy. Stanowisko takie wyraził Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 17 listopada 1998 r. (sygn. akt II UKN 402/98, OSNP 1999/24/805).