Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędziowie: sędzia NSA Irena Kamińska sędzia del. WSA Iwona Kosińska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 16 września 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku T.K. o wskazanie organu właściwego do rozpoznania odwołania od decyzji Prezydenta Miasta [...] w sprawie przyznania zasiłków z pomocy społecznej p o s t a n a w i a: odrzucić wniosek.
Wnioskiem z dnia 27 maja 2016 r. T.K. zwróciła się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z wnioskiem o wyznaczenie organu właściwego do "załatwienia spraw odwołania od decyzji Prezydenta Miasta".
Postanowieniem z dnia 12 lipca 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie (sygn. akt II SA/Rz 12/16), powołując się na treść art. 4 oraz art. 15 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. z 2016 r. Dz. U. poz. 718, ze zm.), stwierdził swoją niewłaściwość i przekazał przedmiotowy wniosek T.K. do rozpatrzenia Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. z 2016 r. Dz. U. poz. 718, ze zm.) sądy administracyjne rozstrzygają spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Zgodnie z art. 15 § 1 pkt 4 i § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi sprawy te rozpoznaje Naczelny Sąd Administracyjny, a do ich rozstrzygnięcia stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym.
Przez spór o właściwość, o którym mowa w art. 4 powołanej ustawy, należy rozumieć sytuację, w której przynajmniej dwa organy administracji publicznej uważają się za właściwe w sprawie (spór pozytywny), względnie oba uważają się za organ niewłaściwy w sprawie, czyli dochodzi między tymi organami do sporu negatywnego.
W związku z powyższym wyjaśnić należy, że po pierwsze T.K. nie jest organem administracji rządowej ani samorządowej, do których mają zastosowanie przepisy kodeksu postępowania administracyjnego, a po drugie przedstawiony we wniosku problem nie jest ani sporem kompetencyjnym, ani sporem o właściwość w rozumieniu art. 4 powołanej ustawy. Jak wynika z treści znajdującego się w aktach sprawy pisma Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 8 czerwca 2016 r. odwołania, o których mowa w złożonym wniosku, zostały już rozpatrzone przez organ odwoławczy (czyli Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...]), który nie kwestionował swojej właściwości w przedstawionych sprawach. Podkreślić należy, że spór kompetencyjny może powstać tylko w sytuacji, w której istnieje problem z ustaleniem właściwości organu, który ma załatwić konkretną, indywidualną sprawę administracyjną. Taka sytuacja nie wystąpiła w sprawach, których dotyczył wniosek T.K.
Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w związku z art. 64 § 3 i art. 4 oraz art. 15 § 1 pkt 4 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. z 2016 r. Dz. U. poz. 718, ze zm.) uznał przedmiotowy wniosek za niedopuszczalny i postanowił go odrzucić.