Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Borowiec Sędziowie sędzia NSA Janina Antosiewicz sędzia del. WSA Jolanta Rudnicka (spr.) Protokolant asystent sędziego Andrzej Bieńkowski po rozpoznaniu w dniu 1 lutego 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Starosty S. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Starostą S. a Wojewodą Pomorskim w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku F. O. o zwrot wywłaszczonej nieruchomości nr [...], położonej w S. postanawia: 1. odrzucić wniosek; 2. zwrócić Staroście S. kwotę 100 (sto) złotych uiszczoną tytułem wpisu sądowego.
Wnioskiem z dnia 3 listopada 2011 r. Starosta S. zwrócił się do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego między nim a Wojewodą Pomorskim i wskazanie organu właściwego do rozpoznania wniosku F. O. z dnia [...] maja 2011 r. o zwrot wywłaszczonej nieruchomości. W uzasadnieniu wniosku podano, że Wojewoda Pomorski postanowieniem z dnia [...] czerwca 2011 r., nr [...] wyznaczył Starostę S. do załatwienia wniosku F. O. z dnia [...] maja 2010 r. o zwrot wywłaszczonej nieruchomości oznaczonej nr [...], położonej w S. przy ul. [...]. Wojewoda Pomorski wydając powyższe postanowienie wskazał, że właściwy do rozpoznania sprawy Prezydent Miasta S., który jest także prezydentem miasta na prawach powiatu, podlega wyłączeniu zgodnie z art.142 ust.2 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Starosta S. podniósł, że wykonuje zadania z zakresu administracji rządowej na terenie Powiatu S., lecz nie posiada ustawowych kompetencji do wykonywania zadań z zakresu administracji rządowej na terenie miasta S. Starosta stwierdził, że na płaszczyźnie ustrojowo- prawnej jednostki samorządu terytorialnego, jako podmioty władzy publicznej wyposażone w osobowość prawną są równorzędnymi stronami w sprawie powierzania zadań z zakresu administracji rządowej. Jego zdaniem wojewoda nie jest uprawniony do władczego, jednostronnego ingerowania w treść i zakres kompetencji starosty wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej, które są szczegółowo opisane w obowiązujących przepisach prawa. Wydanie postanowienia o wyznaczeniu Starosty Słupskiego do rozpoznania przedmiotowego wniosku jest, w jego ocenie, naruszeniem wskazanych przepisów. Starosta zwrócił uwagę, że jednostki samorządowe mają konstytutywnie zagwarantowaną samodzielność w granicach ustaw, zaś wojewoda może wyłącznie dokonywać oceny sposobu załatwienia sprawy powierzonej powiatowi mocą ustaw z zakresu administracji rządowej w granicach nadzoru fachowego. Ponadto, zdaniem Starosty S., czynienie użytku z uprawnienia organu wyższego stopnia do wyznaczenia innego podległego sobie organu powinno ograniczać się do takich przypadków, w których załatwienie sprawy przez organ wyższego stopnia nie jest dopuszczalne. Wojewoda Pomorski nie wskazał w uzasadnieniu omawianego postanowienia z jakich przyczyn jest niedopuszczalne prowadzenie przez niego postępowania. W ocenie Starosty S. na podstawie art.26 § 2 pkt 1 k.p.a. Wojewoda Pomorski winien przejąć załatwienie sprawy, jako organ wyższego stopnia nad prezydentem miasta sprawującego funkcję starosty w ramach zadań z zakresu administracji publicznej. Dodatkowo Starosta S. podał, że na postanowienie Wojewody Pomorskiego z dnia [...] czerwca 2011 r. złożył zażalenie, zgodnie z pouczeniem zawartym w postanowieniu, lecz Minister Infrastruktury postanowieniem z dnia [...] lipca 2011 r., nr [...] stwierdził niedopuszczalność zażalenia ze względu na wyłączenie możliwości zaskarżenia postanowienia wydanego na podstawie art.26 §2 k.p.a.
W odpowiedzi na powyższy wniosek Wojewoda Pomorski wnosił o wskazanie Starosty S., jako organu właściwego do rozpoznania wniosku F. O., a to wobec konieczności ustawowego wyłączenia Prezydenta Miasta S., jako reprezentującego właściciela nieruchomości.