Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Dzbeńska po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku P. T. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem m.st. Warszawy a Burmistrzem Dzielnicy Wilanów m.st. Warszawy w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku w sprawie pomocy mieszkaniowej postanawia: odrzucić wniosek.
Wnioskiem z dnia 27 października 2015 r., uzupełnionym pismami z dnia 9 i 11 grudnia 2015 r. P. T. wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem m.st. Warszawy a Burmistrzem Dzielnicy Wilanów m.st. Warszawy w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku w sprawie pomocy mieszkaniowej.
W uzasadnieniu wnioskodawca wskazał, że oba organy uchylają się od rozpoznania wniosków z 28 września 2014 r. o przyznanie mieszkania komunalnego lub socjalnego z zasobów komunalnych.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: stosownie do treści art. 15 § 1 pkt 4 w związku z art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), dalej powoływanej jako "P.p.s.a.", Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzyga spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Przez spór o właściwość, o którym mowa w art. 4 P.p.s.a., należy rozumieć sytuację, w której przynajmniej dwa organy administracji publicznej, jednocześnie uważają się za właściwe do załatwienia konkretnej sprawy (spór pozytywny) lub też żaden z nich nie uważa się za właściwy do jej załatwienia (spór negatywny). Spór między organami jednostek samorządu terytorialnego, nie mającymi wspólnego dla nich organu wyższego stopnia, jest sporem o właściwość, rozstrzyganym przez sąd administracyjny (art. 22 § 1 pkt 1 k.p.a.). Rozstrzyganie sporów o właściwość, należących do sądów administracyjnych, objęte jest właściwością Naczelnego Sądu Administracyjnego (art. 15 § 1 pkt 4 P.p.s.a.).
Wskazać również należy, że kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach ściśle przez ustawę określonych. Sądy administracyjne nie są powołane do rozpoznawania spraw innych niż sądowoadministracyjne, w szczególności tych, których rozpoznanie należy do właściwości sądów powszechnych.
Kwestię ustalenia prawa do lokalu socjalnego z mieszkaniowego zasobu gminy regulują przepisy ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 150). Ustawa ta nie przewiduje załatwiania spraw przyznawania uprawnień do lokalu w formie jakiegokolwiek aktu administracyjnego. Zgodnie z przepisem art. 4 powyższej ustawy tworzenie warunków do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorządowej należy do zadań własnych gminy (ust. 1), a gmina, na zasadach i w wypadkach przewidzianych w ustawie, zapewnia m.in. lokale socjalne (ust. 2). Przepisy rozdziału 4 tej ustawy stanowią, że przydzielenie lokalu socjalnego osobie uprawnionej do otrzymania takiego lokalu następuje w drodze umowy cywilnoprawnej - umowy najmu (art. 23). Przyznanie lokalu socjalnego następuje więc w formie czynności prawnej właściwej prawu cywilnemu, a nie w formie władczego aktu administracyjnego wydawanego na podstawie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. Wszelkie spory wynikłe i związane z uprawnieniami do lokalu socjalnego rozstrzygane są zatem w postępowaniu cywilnym przed sądami powszechnymi.
Złożony przez P. T. wniosek nie podlega zatem kognicji sądu administracyjnego, albowiem kwestia dotycząca przyznania lokalu socjalnego z mieszkaniowego zasobu gminy nie jest sprawą sądowoadministracyjną, leżącą w zakresie właściwości sądu administracyjnego.
Ponadto zwrócić należy uwagę, że Burmistrz Dzielnicy Wilanów m.st. Warszawy kieruje jednostką pomocniczą w rozumieniu ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2015 r., poz. 1515 ze zm.) i podejmuje czynności na podstawie pełnomocnictw i upoważnień Prezydenta m.st. Warszawy w zakresie ustalonym przez przepisy prawa powszechnego i wewnętrznego. Wobec tego nie sposób uznać, że Burmistrz Dzielnicy Wilanów m.st. Warszawy posiada legitymację do występowania przed sądem jako samodzielny organ.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 w związku z art. 64 § 3 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji.