Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maciej Dybowski Sędziowie NSA Wiesław Morys del. WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Wójta Gminy [...] o rozstrzygniecie sporu o właściwość pomiędzy Wójtem Gminy [...] a Prezydentem Miasta [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku K. W. o umorzenie zaległości alimentacyjnych postanawia: wskazać Wójta Gminy [...] jako organ właściwy w sprawie.
Wójt Gminy [...] wnioskiem z dnia [...] grudnia 2017 r. wystąpił do
Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Wójtem Gminy [...] a Prezydentem Miasta [...] poprzez wskazanie Prezydenta Miasta [...] jako organu właściwego do rozpoznania wniosku K. W. w sprawie umorzenia zaległości alimentacyjnych.
W uzasadnieniu wniosku podniesiono m.in., że K. W. złożył wniosek o umorzenie zaległości alimentacyjnych na podstawie art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z
2017 r., poz. 489 ze zm. - dalej jako "ustawa") do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w B.
Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w B. przekazał wniosek do
Prezydenta Miasta [...], a ten przekazał go do Wójta Gminy [...].
K. W. mieszka w I. przy ul. [...]. Posiada zadłużenie z tytułu zaliczki alimentacyjnej wypłaconej na podstawie decyzji Wójta Gminy [...] nr [...] z dnia [...] października 2006 r., w okresie od [...] września 2006 r. do [...] sierpnia 2007 r. oraz nr [...] z dnia [...] listopada 2005 r., w okresie od [...] października 2005 r. do [...] sierpnia 2006 r. w myśl ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej ze względu na miejsce zamieszkania córki A.
W. W okresie wypłacania zaliczki alimentacyjnej Wójt Gminy [...] był organem właściwym wierzyciela.
Zdaniem wnioskodawcy w niniejszej sprawie zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz.
U. z 2017 r., poz. 489 ze zm. - dalej jako "ustawa") i ustawy z dnia 22 kwietnia 2005r.
o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz.
U. z 2005 r., nr 86, poz. 732 ze zm.). Skoro w niniejszej sprawie mamy do czynienia z żądaniem umorzenia należności, o których mowa w art. 28 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów. Stąd też organem właściwym, w myśl art. 30 ust. 1 ustawy, do rozpoznania wniosku dłużnika zamieszkałego w
Inowrocławiu winien być Prezydent Miasta [...].
W odpowiedzi na wniosek Prezydent Miasta [...] wniósł o ustalenie, że organem właściwym jest Wójt Gminy [...] albowiem K. W.
zwrócił się o umorzenie zaległości alimentacyjnych na podstawie art. 30 ust. 2
1
Sygn. akt I OW 349/17 ustawy. Uczestnik postępowania wskazał m.in., że K. W. nie jest dłużnikiem alimentacyjnym i nie posiada zadłużenia z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego oraz zaliczki alimentacyjnej wobec Prezydenta Miasta
[...]. Z załączonych do wniosku akt wynika, że A. W.
(reprezentowana przez przedstawiciela ustawowego W. W.) w okresie świadczeniowym 2005/2006 oraz 2006/2007 zamieszkiwała na terenie
Gminy [...]. Wójt Gminy [...] przyznał A. W. decyzjami nr
[...] i nr [...] zaliczkę alimentacyjną w wysokości po [...] zł miesięcznie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 15 § 1 pkt 4 w zw. z art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.
Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm. - dalej jako "Ppsa"), Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzyga spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej.