Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Monika Nowicka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 27 sierpnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia B.P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 12 lutego 2021 r., sygn. akt II SO/Łd 13/20 oddalające wniosek B.P. o wymierzenie Wojewodzie [...] grzywny w trybie art. 55 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi za nieprzekazanie skargi na bezczynność w przedmiocie wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 12 lutego 2021 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił wniosek B. P. o wymierzenie Wojewodzie [...] grzywny w trybie art. 55 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi za nieprzekazanie skargi na bezczynność w przedmiocie wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji wskazał, że jak wynika z akt sprawy o sygn. akt II SAB/Łd 55/20, skarga B.P. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji wpłynęła do organu administracji 23 czerwca 2020 r., natomiast 15 lipca 2021 r. organ przekazał skargę wraz z odpowiedzią na skargę i aktami administracyjnymi do Sądu w dniu 15 lipca 2020 r. Bezspornym jest zatem, że organ wypełnił spoczywające nań obowiązki, o których stanowi art. 54 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, z zachowaniem wyznaczonego przez ustawodawcę terminu. W tym stanie rzeczy, Sąd I instancji uznał, że wniosek B. P. o wymierzenie organowi grzywny, jako oczywiście niezasadny, należało oddalić.
W zażaleniu na powyższe postanowienie B.P. zarzucił Sądowi
I instancji naruszenie: 1) art. 3 § 1 i art. 55 § 1 p.p.s.a. przejawiające się niewłaściwą kontrolą legalności działalności administracji publicznej poprzez oddalenie wniosku pomimo istnienia przesłanek do jego uwzględnienia; 2) art. 183 § 2 pkt 5 p.p.s.a. prowadzące do nieważności postępowania z uwagi na pozbawienie strony możliwości obrony swych praw; 3) niezastosowanie art. 5 § 2 k.p.a. prowadzące do uznania przez sąd, iż organem w przedmiotowej sprawie jest "[...] Urząd Wojewódzki" podczas gdy, w świetle powołanego przepisu organem jest Wojewoda [...]; 4) niezastosowanie art. 6 k.p.a. wyrażające się w uznaniu Sądu I instancji, że organ, tj. "[...] Urząd Wojewódzki" działał na podstawie przepisów prawa mających zastosowanie w przedmiotowej sprawie.
Wskazując na powyższe, strona wnosiła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania WSA w Łodzi.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zażalenie jest niezasadne.
Odnosząc się w pierwszej kolejności do najdalej idącego zarzutu dotyczącego naruszenia art. 183 § 2 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej p.p.s.a.), wyjaśnić należy, iż o pozbawieniu strony możności obrony jej praw można mówić jedynie wtedy, gdy wskutek uchybień proceduralnych strona nie może dochodzić swych racji w postępowaniu sądowoadministracyjnym i nie ma możliwości usunięcia skutków tych uchybień. W rozpoznawanej sprawie sytuacja taka nie miała miejsca. Jak wynika bowiem z akt sprawy, postanowieniem z dnia 10 listopada
2020 r. referendarz sądowy przyznał B.P. w niniejszej sprawie prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata. Pismem z dnia 16 grudnia 2020 r. Okręgowa Rada Adwokacka w Łodzi poinformowała Sąd I instancji, iż pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego został wyznaczony adwokat P.B..