Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Morys po rozpoznaniu w dnia 17 maja 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 11 marca 2016 r., sygn. akt II SA/Sz 170/16 o odrzuceniu skargi J. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koszalinie z dnia [...] grudnia 2015 r. Nr [...] w przedmiocie przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości postanawia: oddalić zażalenie. 2
Postanowieniem z dnia 11 marca 2016 r., sygn. akt II SA/Sz 170/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie odrzucił skargę J. D. na sprecyzowaną w sentencji decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koszalinie.
W jego uzasadnieniu podał, że pismami z dnia 24 lutego 2016 r. skarżąca została wezwana do uiszczenia wpisu od skargi w kwocie 200 zł oraz usunięcia braków formalnych, przez podpisanie skargi lub nadesłanie podpisanego własnoręcznie odpisu skargi. W wezwaniach zawarto pouczenia, iż nieuiszczenie wpisu oraz nieusunięcie wskazanych braków formalnych w terminie 7-dniowym spowoduje odrzucenie skargi. Wezwania Sądu zostały doręczone J. D. w dniu 29 lutego 2016 r., a zatem 7-dniowy termin do uiszczenia wpisu oraz uzupełnienia braków formalnych skargi upłynął w dniu 7 marca 2016 r. Skarżąca uiściła wpis sądowy w wyznaczonym terminie, jednakże nie wykonała wezwania w przedmiocie usunięcia braków formalnych skargi. Nadto nadesłała pismo z dnia 3 marca 2016 r., w którym podała, że: "Zgodnie z przedłożonym w oryginale pełnomocnictwem w formie aktu notarialnego reprezentuje mnie moja córka H. D. Dlatego to córka podpisała skargę do niniejszego Sądu." Do pisma dołączono wypis aktu notarialnego z dnia [...] czerwca 2013 r., w którym J. D. udziela córce H. D. pełnomocnictwa do występowania w jej imieniu m.in. przed sądami. W ocenie Sądu I instancji skarżąca, pomimo prawidłowego wezwania z jednoczesnym pouczeniem o konsekwencjach prawnych niedokonania czynności w ustawowym terminie, nie wykonała wezwania Sądu i nie uzupełniła braków formalnych skargi, do jakich należy własnoręczny podpis. Ponadto z treści skargi z dnia 15 stycznia 2016 r. wynika, że J. D. wniosła skargę w imieniu własnym. Świadczy o tym w ocenie Sądu rozpoczynające skargę sformułowanie: "Skarżąca działając w imieniu własnym...". W żadnym fragmencie skargi nie użyto słowa "pełnomocnik". Z tych powodów Sąd meriti wezwanie o podpisanie skargi skierował do J. D. Jak dalej wskazał, reprezentowanie strony przez pełnomocnika musi jednoznacznie wynikać z treści skargi, a nadto pełnomocnik zobowiązany jest dołączyć do skargi pełnomocnictwo. W niniejszej sprawie pełnomocnictwo nie zostało dołączone do skargi, a dopiero H. D. do pisma z dnia 3 marca 2016 r. dołączyła pełnomocnictwo, jednakże nie nadesłała odpisu podpisanej skargi przez pełnomocnika, ani też nie podpisała skargi osobiście. W tej sytuacji Sąd I instancji uznał, iż skarga, z uwagi na niemożność nadania jej dalszego biegu, podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) - dalej: P.p.s.a.
Zażalenie na powyższe orzeczenie wniosła J. D., reprezentowana przez córkę H. D. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucono naruszenie art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a. z zw. z art. 33 § 3 i § 4 K.p.a. poprzez bezpodstawne stwierdzenie nieusunięcia braku formalnego skargi w terminie i jej odrzucenie. Wniesiono o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz zasądzenie od strony przeciwnej na rzecz skarżącej kosztów niezbędnych do celowego dochodzenia sprawy na podstawie art. 200 P.p.s.a. Zdaniem pełnomocnika skarżącej w aktach administracyjnych sprawy znajduje się notarialne pełnomocnictwo udzielone H. D. przez jej matkę J. D. Wskazano, iż córka skarżącej występowała jako jej pełnomocnik w zasadzie w trakcie całego postępowania administracyjnego w niniejszej sprawie i podpisywała w imieniu matki (która nie jest w stanie się podpisać) wszelkie dokumenty, m.in. wniosek o przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości, odwołanie od decyzji organu I instancji oraz skargę do WSA w Szczecinie. Poza tym cała korespondencja w trakcie postępowania administracyjnego kierowana była na adres pełnomocnika skarżącej. Tym samym orzeczenie Sądu I instancji jako błędne winno podlegać uchyleniu.