Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Stojanowski po rozpoznaniu w dniu 18 czerwca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia T. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 3 września 2013 r., sygn. akt II SA/Bk 742/12 w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi T. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] lipca 2012 r., nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości postanawia: 1. uchylić zaskarżone postanowienie; 2. przywrócić termin do wniesienia skargi kasacyjnej.
Postanowieniem z dnia 3 września 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku odmówił T. W. przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku z dnia 27 czerwca 2013 r.
W uzasadnieniu orzeczenia Sąd I instancji wskazał, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 27 czerwca 2013 r. sygn. akt II SA/Bk 742/12 oddalił skargę T. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] lipca 2012 r. w przedmiocie opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości.
Powyższe orzeczenie wraz z uzasadnieniem pełnomocnik skarżącej, (ustanowiony z urzędu) adwokat I. M. otrzymał w dniu 11 lipca 2013 r.
W dniu 29 lipca 2013 r. wpłynęła do Sądu I instancji opinia prawna sporządzona przez ww. pełnomocnika o braku zasadności sporządzenia skargi kasacyjnej od powyższego wyroku.
W dniu 30 lipca 2013 r. wpłynął wniosek skarżącej skierowany do Okręgowej Rady Adwokackiej w B. o wyznaczenie innego adwokata z urzędu, zawierający wypowiedzenie pełnomocnictwa dotychczasowemu pełnomocnikowi - adwokatowi I. M.
W dniu 1 sierpnia 2013 r. do prowadzenia przedmiotowej sprawy został wyznaczony nowy pełnomocnik - adwokat E.S.
Nowo ustanowiony pełnomocnik w dniu 12 sierpnia 2013 r. złożył opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
Dnia 19 sierpnia 2013 r. skarżąca złożyła wniosek o przywrócenie terminu na złożenie skargi kasacyjnej wraz ze sporządzoną przez radcę prawnego Z. K. skargą kasacyjną. Wniosek niniejszy został umotywowany podeszłym wiekiem skarżącej i jej złym stanem zdrowia, który uniemożliwił Jej dotrzymanie terminu. Ponadto skarżąca została błędnie poinformowana przez poprzedniego pełnomocnika, iż termin na wniesienie skargi kasacyjnej od wyroku wynosi dwa miesiące, a nie 30 dni.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku rozpoznając złożony wniosek uznał, iż nie zasługuje on na uwzględnienie.
W ocenie Sądu podeszły wiek oraz niestabilny stan zdrowia skarżącej, na które się powołuje w uzasadnieniu wniosku, nie uzasadniają przywrócenia terminu do złożenia skargi kasacyjnej w niniejszej sprawie. Sąd nie neguje faktu, że skarżąca jest osobą starszą i schorowaną. Skarżąca, podczas biegu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej reprezentowana była z kolei przez dwóch zawodowych pełnomocników. Cofnięcie pełnomocnictwa adwokatowi I.M. nastąpiło dnia 29 lipca 2013 r., natomiast już 1 sierpnia 2013 r. został wyznaczony do prowadzenia sprawy nowy pełnomocnik - adwokat E.S. Z uwagi na fakt, że termin do złożenia skargi kasacyjnej upływał dopiero 10 sierpnia 2013 r., nowo wyznaczony do prowadzenia sprawy adwokat dysponował wystarczającym czasem do zapoznania się z aktami sprawy i zajęcia stanowiska w kwestii zasadności sporządzania i wnoszenia skargi kasacyjnej. Na uwagę zasługuje fakt, że Skarżąca, przed dniem 10 sierpnia 2013 r., nie cofnęła pełnomocnictwa adwokatowi E. S., zatem w dniu upływu terminu była ona reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika.
W ocenie Sądu nie zasługują, zatem na uwzględnienie powołane przez skarżącą okoliczności, które choć niezależne od skarżącej, nie stanowią uprawdopodobnienia o braku jej winy w uchybieniu przedmiotowemu terminowi. Skarżąca, bowiem, jako osoba działająca przez pełnomocnika działa w taki sposób, jakby sama dokonywała czynności procesowych, z tym, że przy wykorzystaniu profesjonalnej pomocy, co w zasadzie służy wzmocnieniu jej pozycji i realizacji praw w postępowaniu. Skutki natomiast podejmowanych przez pełnomocnika czynności obciążają mocodawcę. Stąd w okolicznościach sprawy nie jest wystarczające powoływanie się na brak winy samej skarżącej w nie dokonaniu przedmiotowej czynności w terminie, lecz dla spełnienia przesłanek z art. 86 § 1 p.p.s.a. konieczne byłoby również uprawdopodobnienie braku winy pełnomocnika w uchybieniu terminu. Z uwagi natomiast na fakt sporządzenia opinii o braku podstaw do wnoszenia skargi kasacyjnej, nie może być mowy o braku winy pełnomocnika w uchybieniu terminu, albowiem pełnomocnik ani skargi kasacyjnej nie złożył, ani nie miał zamiaru tego uczynić.