Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Izabella Kulig-Maciszewska po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Narodowego Odrodzenia Polski na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 grudnia 2008 r., sygn. akt VI SO/Wa 19/08 odrzucające sprzeciw od zarządzenia Referendarza Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 października 2008 r., sygn. akt VI SO/Wa 19/08 o pozostawieniu bez rozpoznania wniosku o przyznanie prawa pomocy w przedmiocie wymierzenia grzywny Prezydentowi m. st. Warszawy p o s t a n a w i a: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 16 grudnia 2008 r., sygn. akt VI SO/Wa 19/08 odrzucił sprzeciw Narodowego Odrodzenia Polski od zarządzenia referendarza Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 października 2008 r., sygn. akt VI SO/Wa 19/08 o pozostawieniu wniosku o przyznanie prawa pomocy w związku z wnioskiem Narodowego Odrodzenia Polski o wymierzenie Prezydentowi m. st. Warszawy grzywny.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, iż wnioskodawca wniósł sprzeciw na zarządzenie referendarza WSA w Warszawie, który nie został opatrzony podpisem. W związku z owym brakiem zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału VI z dnia 31 października 2008 r. został wezwany do jego uzupełnienia - podpisania sprzeciwu przez osoby umocowane do jego reprezentacji w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia. Powyższe wezwanie, po uprzednio dwukrotnym awizowaniu w dniu 14 i 24 listopada 2008 r., z powodu niepodjęcia w terminie, zostało zwrócone do Sądu w dniu 3 grudnia 2008 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny powołując się na stosowne przepisy uznał, iż doręczenie przesyłki nastąpiło w sposób prawidłowy, bowiem przesyłka została dwukrotnie awizowana a z adnotacji poczynionej przez osobę doręczającą wynika, iż zawiadomienie o przesyłce dla adresata zostało umieszczone w skrzynce oddawczej. Tym samym Sąd uznał, iż doręczenie w trybie art. 73 P.p.s.a. nastąpiło z zachowaniem właściwych kryteriów. Termin dla wnioskodawcy do uzupełnienia braków formalnych sprzeciwu biegł od 1 grudnia 2008 r. i upłynął w dniu 8 grudnia 2008 r. Sąd stwierdził, iż w wyznaczonym czasie nie uzupełniono braków formalnych sprzeciwu.
Na powyższe postanowienie wniesiono zażalenie żądając jego uchylenia oraz wniesiono o przywrócenie terminu do złożenia uzupełnienia braków formalnych. W zażaleniu podniesiono, iż wnioskodawcy nie doręczono wezwania do uzupełnienia braków formalnych ani też nie poinformowano (awizowanie) o fakcie dojścia na jego adres pism Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zwrócono też uwagę na powolne działanie Poczty Polskiej i uznano za niewiarygodne twierdzenie WSA o niepodejmowaniu przez niego pism z Sądu, zaś brak odpowiedzi na wezwanie o uzupełnieniu braków formalnych potwierdza, iż wnioskodawca pism i informacji nie otrzymał.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw.
Przede wszystkim należy wskazać, iż sprzeciw jest pismem procesowym, a zatem musi spełniać wymogi co do formy i treści określone ustawą z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwaną dalej P.p.s.a.
Według art. 46 § 1 pkt 4 P.p.s.a. każde pismo procesowe powinno zawierać podpis. Podpis zalicza się do wymogów formalnych sprzeciwu i musi być własnoręczny. Brak podpisu strony powoduje, że w razie nieuzupełnienia tego braku pismo nie może otrzymać prawidłowego biegu.
Stosownie zaś do treści art. 259 § 2 P.p.s.a. sprzeciw wniesiony po terminie oraz sprzeciw, którego braki formalne nie zostały uzupełnione, a także sprzeciw wniesiony przez adwokata, radcę prawnego, doradcę podatkowego lub rzecznika patentowego, niezawierający uzasadnienia, Sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.