Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia del. NSA Ewa Dzbeńska po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W. R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 22 kwietnia 2009 r. sygn. akt III SAB/Łd 34/08 o odmowie sporządzenia uzasadnienia postanowienia tego Sądu z dnia 1 kwietnia 2009 r. w sprawie ze skargi W. R. na bezczynność Prezydenta Miasta Łodzi w przedmiocie nierozpoznania wniosku o wszczęcie postępowania postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 22 kwietnia 2009 r., sygn. akt III SAB/Łd 34/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odmówił W. R. sporządzenia uzasadnienia swojego postanowienia z dnia 1 kwietnia 2009 r., którym oddalono wniosek skarżącego o uzupełnienie postanowienia z dnia 8 stycznia 2009 r. odrzucającego skargę na bezczynność Prezydenta Miasta Łodzi. W uzasadnieniu postanowienia z dnia 22 kwietnia 2009 r. Sąd stwierdził, iż orzeczenie oddalające wniosek o uzupełnienie wyroku wydawane jest w formie postanowienia, co wynika z art. 160 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a. Na postanowienie to, zdaniem Sądu, nie przysługuje środek zaskarżenia, o czym strona pouczona została przy doręczeniu jej odpisu tego orzeczenia. Wojewódzki Sąd Administracyjny podkreślił, iż sporządzenie uzasadnienia postanowienia następuje jedynie wówczas, gdy przysługuje stronie możliwość wniesienia od niego zażalenia lub skargi kasacyjnej, na co wskazuje art. 163 § 2 P.p.s.a. W przedmiotowej sprawie skarżącemu nie przysługiwał żaden środek zaskarżenia, co powodowało konieczność odmowy sporządzenia uzasadnienia postanowienia, o czym Sąd orzekł na podstawie art. 141 § 3 w zw. z art. 166 P.p.s.a.
Zażalenie na postanowienie z dnia 22 kwietnia 2009 r. wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego W. R., domagając się uchylenia zaskarżonego orzeczenia w całości oraz uzupełnienia postanowienia z dnia 8 stycznia 2009 r. o przedmiot sprawy wskazany we wniosku z dnia 6 lutego 2009 r. W obszernym uzasadnieniu żalący się podniósł między innymi, iż Sąd nie określił ani w postanowieniu z dnia 8 stycznia ani w żadnym kolejnym dokładnego przedmiotu sprawy, co oznaczało, zdaniem strony, iż nie orzekł on w ogóle w zakresie żądania zawartego w skardze. Zdaniem skarżącego oznaczało to, iż Sąd odmówił mu ochrony prawnej. Ponadto wnoszący zażalenie podniósł, że orzeczenie wydane w zakresie uzupełnienia wyroku bądź postanowienia jest orzeczeniem samoistnym i jako takie winno być zaskarżalne na zasadach ogólnych.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie pozbawione jest usprawiedliwionych podstaw.
Zażalenie, zgodnie z art. 194 § 1 P.p.s.a., przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia wymienione w tym przepisie w pkt 1 - 10. Jak zauważył to Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi postanowienie odmawiające uzupełnienia orzeczenia, wydane na skutek wniosku strony złożonego w trybie art. 157 P.p.s.a., nie znajduje się we wskazanym katalogu, żaden też z innych przepisów tej ustawy nie daje możliwości zaskarżenia takiego postanowienia.
Słusznym było zatem stanowisko Sądu I instancji, iż w przedmiotowej sprawie W. R. nie przysługiwało prawo do złożenia zażalenia na postanowienie tegoż Sądu z dnia 1 kwietnia 2009 r., którym odmówiono uzupełnienia postanowienia z dnia 8 stycznia 2009 r. Tym samym za zasadne uznać trzeba stwierdzenie, iż postanowienie z dnia 1 kwietnia 2009 r. nie podlegało uzasadnieniu, bowiem uzasadnienie postanowienia wydanego na posiedzeniu niejawnym sporządza się tylko wówczas, gdy przysługuje od niego stronie środek zaskarżenia. Jak zauważono wyżej, w przedmiotowej sprawie środek taki skarżącemu nie przysługiwał, co wykluczało możliwość sporządzenia i doręczenia stronie uzasadnienia postanowienia z dnia 1 kwietnia 2009 r.
Mając na uwadze powyższe i uznając zaskarżone postanowienie za zgodne z prawem, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.