Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Ewa Dzbeńska po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 kwietnia 2009 r. sygn. akt III SA/Kr 426/08 o odrzuceniu skargi kasacyjnej J. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 4 grudnia 2008 r. sygn. akt III SA/Kr 426/08 w sprawie ze skargi J. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia [...] stycznia 2008 r. Nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego postanawia: oddalić zażalenie. .
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z dnia 29 kwietnia 2009 r., sygn. akt III SA/Kr 426/08 odrzucił skargę kasacyjną J. B., reprezentowanej przez pełnomocnika ustanowionego z urzędu, od wyroku tego Sądu z dnia 4 grudnia 2008 r. W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Sąd I instancji podniósł, że przedmiotowy wyrok został doręczony skarżącej w dniu 29 stycznia 2009 r. Wcześniej, w dniu 30 grudnia skarżącej zostało przyznane prawo pomocy w zakresie częściowym, obejmującym ustanowienie radcy prawnego, natomiast radca prawny został wyznaczony przez Okręgową Izbę Radców Prawnych w Krakowie w dniu 27 lutego 2009 r. Pełnomocnik z urzędu, po uzyskaniu pełnomocnictwa procesowego, złożył w imieniu skarżącej skargę kasacyjną w dniu 4 kwietnia 2009 r. Nie wniósł natomiast wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej.
Sąd pierwszej instancji stanął na stanowisku, że skarga kasacyjna została złożona z uchybieniem terminu do jej wniesienia. Pełnomocnik skarżącej nie zwrócił się o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. W tej sytuacji skarga kasacyjna podlegała odrzuceniu.
Na powyższe postanowienie J. B. złożyła zażalenie, podnosząc, że pełnomocnik został ustanowiony już po upływie terminu do złożenia skargi kasacyjnej. W argumentacji zażalenia powołano się na stanowisko NSA wyrażone w postanowieniu z dnia 15 kwietnia 2005r., sygn. akt II OZ 253/05, w myśl którego termin do złożenia skargi kasacyjnej powinien biec od dnia, w którym pełnomocnik ustanowiony z urzędu powziął wiadomość o wyznaczeniu go przez właściwy organ samorządu zawodowego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do regulacji art. 177 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Powyższy termin jest terminem ustawowym, a więc niedopuszczalne jest jego skrócenie lub przedłużenie przez sąd, gdyż możliwości takie dotyczą wyłącznie terminów sądowych (wyznaczonych przez sąd lub przewodniczącego).
W nawiązaniu do argumentów podniesionych w zażaleniu stwierdzić należy, iż żaden przepis powyższej ustawy, ani żaden przepis szczególny nie wprowadza możliwości przedłużenia bądź skrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznający niniejszą sprawę nie podziela stanowiska zawartego w postanowieniu NSA z dnia 15 kwietnia 2005r., sygn. akt II OZ 253/05, iż termin do złożenia skargi kasacyjnej powinien biec od dnia, w którym pełnomocnik ustanowiony z urzędu powziął wiadomość o wyznaczeniu go przez właściwy organ samorządu zawodowego. Pogląd zawarty w uzasadnieniu tego orzeczenia jest odosobniony, a ponadto stanowisko takie zostało zakwestionowane w późniejszych orzeczeniach Naczelnego Sądu Administracyjnego (np. w postanowieniu z dnia 23 czerwca 2008 r., sygn. akt II OZ 636/08).
Należy też zauważyć, że strona dysponowała środkami prawnymi, które umożliwiałyby jej wniesienie skargi kasacyjnej pomimo upływu do jej złożenia w związku późniejszym ustanowieniem pełnomocnika procesowego na zasadzie przyznanego prawa pomocy, a mianowicie mogła złożyć wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej. Czyni to niezasadnym zarzut pozbawienia skarżącej prawa do sądu. Skoro taki wniosek nie został złożony, to strona (reprezentowana już na tym etapie przez profesjonalnego pełnomocnika) pozbawiła się możliwości zaskarżenia wyroku Sądu pierwszej instancji. Bezsporne jest natomiast uchybienie terminu do złożenia skargi kasacyjnej, co prowadziło do jej odrzucenia na podstawie art. 178 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Z powyższych przyczyn orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.