Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia [...] Spółki z Ograniczoną Odpowiedzialnością w Ł. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 marca 2017 roku sygn. akt II SO/Wa 6/17 wymierzające [...] Spółce z Ograniczoną Odpowiedzialnością w Ł. na wniosek I. K. grzywnę za nieprzekazanie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w ustawowym terminie skargi I. K. na bezczynność [...] Spółki z Ograniczoną Odpowiedzialnością w Ł. w przedmiocie dostępu do informacji publicznej wraz z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 8 marca 2017 roku sygn. akt II SO/Wa 6/17 na podstawie art. 55 § 1 w związku z art. 154 § 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 roku, poz. 718 ze zm., dalej: p.p.s.a.) wymierzył [...] Spółce z Ograniczoną Odpowiedzialnością w Ł. na wniosek I. K. grzywnę w wysokości 500 zł za nieprzekazanie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w ustawowym terminie jej skargi na bezczynność [...] Spółki z Ograniczoną Odpowiedzialnością w Ł. w przedmiocie dostępu do informacji publicznej wraz z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że I. K. pismem z dnia 18 stycznia 2017 r. zwróciła się o wymierzenie grzywny [...] Spółce z Ograniczoną Odpowiedzialnością w Ł. (dalej: spółka) za nieprzekazanie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w terminie jej skargi z dnia 27 grudnia 2016 r. na bezczynność w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia 23 lutego 2016 r. o udostępnienie informacji publicznej. Sąd I instancji zważył, że przedmiotowa skarga wpłynęła do organu w dniu 30 grudnia 2016 r. (data prezentaty organu na skardze). Oznacza to, że spółka winna przekazać do Sądu skargę wraz z odpowiedzią na skargę i aktami administracyjnymi do dnia 16 stycznia 2017 r. Natomiast skarga wraz z aktami i odpowiedzią została przekazana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w dniu 23 lutego 2017 r. (data stempla pocztowego na kopercie, k-18 akt sprawy II SAB/Wa 107/17), przy odpowiedzi na wniosek skarżącej o wymierzenie grzywny. Sąd I instancji stwierdził, że spółka nie wykonała w terminie piętnastu dni ustawowego obowiązku i w związku z tym naruszyła art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 roku o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz. U. z 2016 roku, poz. 1764 ze zm., dalej: u.d.i.p.). W ocenie Sądu I instancji, wskazanie przez organ w odpowiedzi na wniosek o wymierzenie grzywny wątpliwości związanych z dopuszczalnością skargi i zastosowaniem ustawy o dostępie do informacji publicznej pozostaje bez znaczenia w sprawie samego wymierzenia grzywny, może mieć jedynie wpływ na jej wysokość. Sąd I instancji wskazał, że przy określaniu wysokości grzywny miarkował jej wysokość, biorąc pod uwagę znaczną zwłokę w realizacji obowiązku wynikającego z art. 54 § 2 p.p.s.a. w związku z art. 21 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, a z drugiej - szczególny przedmiot sprawy, jakim jest dostęp do informacji publicznej i związane z tym wątpliwości prawne.
Zażalenie na to postanowienie wniosła spółka, zaskarżając je w całości i wnosząc o jego uchylenie i oddalenie wniosku o wymierzenie grzywny, ewentualnie o jego uchylenie i wymierzenie grzywny w niższej wysokości, ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji. Ponadto wniosła też o zasądzenie na swoją rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Zaskarżonemu postanowieniu zarzuciła naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na wynik sprawy, tj. naruszenie art. 55 p.p.s.a. poprzez faktyczne uznanie, że Sąd musi wymierzyć organowi grzywnę w każdym przypadku spełnienia hipotezy normy wyprowadzonej z tego przepisu, podczas, gdy okoliczności, do których Sąd się nie odniósł, przemawiają za odstąpieniem od jej wymierzenia, naruszenie art. 21 u.d.i.p. poprzez brak dokonania jego wykładni i w konsekwencji nieustalenie, czy ten przepis znajduje zastosowanie w sprawie, naruszenie art. 55 § 1 p.p.s.a. w związku z art. 21 u.d.i.p. poprzez uznanie, że przepisy te wprowadzają szczególny tryb wymierzania grzywny za nieprzekazanie sądowi skargi wraz z aktami sprawy, a także naruszenie art. 141 § 4 p.p.s.a. wobec całkowitego braku uzasadnienia istotnych okoliczności dotyczących skarżącej spółki w zakresie oceny przyczyn niewypełnienia obowiązku, okresu, w jakim spółka nie przekazała całości akt sprawy, tego, czy przed rozpatrzeniem wniosku przedstawiła brakujące akta sprawy, tego, czy uzasadniła należycie naruszenie obowiązku, a także motywacji spółki. W ramach zarzutu naruszenia art. 141 § 4 p.p.s.a. wskazano także na brak wyczerpującego rozpatrzenia zebranego materiału dowodowego bez jego właściwej oceny, co miało istotny wpływ na wynik postępowania i określenie stanu faktycznego i prawnego w sposób odbiegający od rzeczywistości przy nieuwzględnieniu danych znajdujących odzwierciedlenie w materiale dowodowym, a także na niezawarcie w uzasadnieniu orzeczenia stanowiska co do stanu faktycznego przyjętego za podstawę zaskarżonego rozstrzygnięcia, jak również na brak należytego wskazania powodów ukarania skarżącej grzywną za nieterminowe przekazanie Sądowi skargi wraz z aktami sprawy. Ponadto w ramach zarzutu naruszenia przepisów postępowania, które miało wpływ na wynik sprawy, wskazano też na naruszenie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. w związku z art. 8, 77 k.p.a. oraz w związku z art. 80 k.p.a. poprzez naruszenie zasady praworządności oraz niedokładne wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy, jako że opis stanu faktycznego ustalony został w sposób niepełny. Zdaniem żalącej się spółki uzasadnienie zaskarżonego postanowienia powinno zawierać ocenę stanu faktycznego sprawy z uwzględnieniem zdarzeń poprzedzających wniesienie wniosku o ukaranie grzywną, w tym wprowadzenie spółki na wcześniejszym etapie sprawy w błąd przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze oraz odesłanie akt sprawy przez Wojewódzki Sąd Administracyjny.