Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Stahl po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia D. D. na zarządzenie Sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 27 lipca 2007 r., sygn. akt II SA/Wr 529/06 w zakresie pozostawienia bez rozpoznania wniosku skarżącego o wznowienie sprawy w sprawie ze skargi D. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości gruntowej położonej w L., dz. nr [...], obr. [...] postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 23 lutego 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił skargę D. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...], nr [...], ze względu na powagę rzeczy osądzonej - skarga D. D. na tą decyzję została bowiem oddalona wyrokiem Sądu z dnia 7 lutego 2006 r. (sygn. akt II SA/Wr 374/04). W piśmie z dnia 9 kwietnia 2007 r. skarżący zawarł m.in. wniosek o wznowienie sprawy na posiedzeniu jawnym z udziałem stron procesowych i uchylenia błędnego postanowienia Sądu z dnia 23 lutego 2007 r. Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 18 kwietnia 2007 r. wezwano skarżącego do sprecyzowania żądania zawartego w piśmie z dnia 9 kwietnia 2007 r. poprzez wskazanie, czy skarżący domaga się wznowienia postępowania zakończonego postanowieniem z dnia 23 lutego 2007 r. i podanie podstaw wznowienia postępowania z uzasadnieniem tego żądania.
Skarżący nie udzielił odpowiedzi na to wezwanie, wobec czego zarządzeniem z dnia 27 lipca 2007 r. pozostawiono wniosek skarżącego bez rozpoznania, na podstawie art. 49 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Pismem z dnia 29 sierpnia 2007 r. skarżący złożył zażalenie na powyższe zarządzenie, domagając się "uchylenia błędnej decyzji organów I i II instancji".
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw. Stosownie do art. 49 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej.
W piśmie z dnia 9 kwietnia 2007 r. skarżący domagał się "uchylenia błędnych decyzji SKO w L. i wznowienia spraw na posiedzeniach jawnych z udziałem stron procesowych i uchylenia postanowień Sądu z dnia 7 marca 2007 r. i 23 lutego 2007 r."
Zgodnie z przepisami Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi można żądać wznowienia postępowania z powodu nieważności: 1) jeżeli w składzie sądu uczestniczyła osoba nieuprawniona albo jeżeli orzekał sędzia wyłączony z mocy ustawy, a strona przed uprawomocnieniem się orzeczenia nie mogła domagać się wyłączenia; 2) jeżeli strona nie miała zdolności sądowej lub procesowej albo nie była należycie reprezentowana lub jeżeli wskutek naruszenia przepisów prawa była pozbawiona możności działania; nie można jednak żądać wznowienia, jeżeli przed uprawomocnieniem się orzeczenia niemożność działania ustała lub brak reprezentacji był podniesiony w drodze zarzutu albo strona potwierdziła dokonane czynności procesowe. Można żądać wznowienia postępowania również w przypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją, umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie. Wznowienia można żądać na tej podstawie, że: 1) orzeczenie zostało oparte na dokumencie podrobionym lub przerobionym albo na skazującym wyroku karnym, następnie uchylonym; 2) orzeczenie zostało uzyskane za pomocą przestępstwa. Można żądać wznowienia w razie późniejszego wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu. Można żądać wznowienia w razie późniejszego wykrycia prawomocnego orzeczenia dotyczącego tej samej sprawy. W tym przypadku przedmiotem rozpoznania przez sąd jest nie tylko zaskarżone orzeczenie, lecz są również z urzędu inne prawomocne orzeczenia dotyczące tej samej sprawy.
Zgodnie z zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 18 kwietnia 2007 r. wezwano skarżącego do wskazania, wznowienia jakiego postępowania się domaga oraz wskazania podstaw i uzasadnienia żądania wznowienia. W wezwaniu zawarto dopuszczalne podstawy wznowienia i przyczyny postępowania sądowego i pouczono skarżącego, że skarga o wznowienie postępowania może być wniesiona w terminie trzymiesięcznym, liczonym od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia, a gdy podstawą jest pozbawienie możności działania lub brak należytej reprezentacji - od dnia, w którym o orzeczeniu dowiedziała się strona, jej organ lub jej przedstawiciel ustawowy.
Z akt sprawy wynika, że skarżący odpowiedzi na wezwanie nie udzielił. Skoro zatem nie wskazał, co było rzeczywistą intencją jego wniosku, Sąd I instancji prawidłowo pozostawił wniosek skarżącego w tym zakresie bez rozpoznania.
Z powyższych przyczyn Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł, jak w sentencji postanowienia.