Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca: Sędzia NSA Jolanta Sikorska po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia S. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 marca 2017 r., sygn. akt II SA/Wa 361/17 w przedmiocie wezwania do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w sprawie ze skargi S. na decyzję Ministra Rozwoju i Finansów z dnia [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej postanawia: oddalić zażalenie.
Zarządzeniem z dnia 31 marca 2017 r., sygn. akt II SA/Wa 361/17 Przewodniczący Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, na podstawie art. 220 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.) oraz § 2 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 221, poz. 2193), wezwał skarżące Stowarzyszenie do uiszczenia wpisu sądowego w kwocie 200 zł od skargi na decyzję Ministra Rozwoju i Finansów z dnia [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej - w terminie 7 dni od dnia doręczenia odpisu zarządzenia pod rygorem odrzucenia skargi.
W zażaleniu skarżące Stowarzyszenie zaskarżyło powyższe zarządzenie w całości, wskazując na naruszenie art. 239 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.) w zakresie w jakim przepis te stanowi, że nie mają obowiązku uiszczania opłat sądowych organizacje pożytku publicznego, działające na podstawie przepisów o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, w sprawach własnych, z wyjątkiem spraw dotyczących prowadzonej przez te organizacje działalności gospodarczej, a także organizacje pozarządowe oraz podmioty wymienione w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 239 i 395) w sprawach własnych dotyczących realizacji zleconego zadania publicznego na podstawie przepisów o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, poprzez brak zastosowania pomimo, że przepis ten winien być zastosowany w niniejszej sprawie.
Powołując się na powyższe, Stowarzyszenie wniosło o uchylenie zaskarżonego zarządzenia.
W uzasadnieniu wskazało, że jest organizacją pozarządową, mającą status organizacji pożytku publicznego, działającą na podstawie ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Sprawa zawisła przed sądem jest sprawą własną Stowarzyszenia, związaną z realizacją misji i celów Stowarzyszenia. W związku z tym, na podstawie art. 239 § 2 P.p.s.a. Stowarzyszenie nie ma obowiązku uiszczania opłat sądowych.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie jest niezasadne.
Zgodnie z art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2016 r. poz. 718), dalej P.p.s.a., strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, do uiszczenia kosztów sądowych obowiązany jest ten, kto wnosi do sądu pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki (art. 214 § 1 P.p.s.a.). Zgodnie zaś z art. 230 § 1 P.p.s.a., od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały. Pismami tymi są skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania (§ 2 powołanego artykułu). A zatem przepis art. 230 § 1 P.p.s.a. ustanawia ogólną zasadę, że skarga podlega opłacie.