Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Czesława Nowak-Kolczyńska po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia I. K. i M. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 lutego 2017 r., sygn. akt I SA/Wa 148/17 o odrzuceniu skargi I. K. i M. K. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] listopada 2016 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z 16 lutego 2017 r. wydanym na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm., dalej: p.p.s.a.), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę I. K. i M. K. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z [...] listopada 2016 r. w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. przez Gminę T. własności nieruchomości zajętej pod drogę publiczną. Sąd uwzględnił, że zaskarżoną decyzję doręczono skarżącym w dniu 24 listopada 2016 r., skargę zaś wniesiono 28 grudnia 2016 r., a zatem z uchybieniem 30-dniowego terminu, o którym stanowi art. 53 § 1 p.p.s.a.

W zażaleniu na powyższe postanowienie skarżący podkreślili, że uchybienie terminu było nieznaczne, a zatem postanowienie o odrzuceniu skargi w tych okolicznościach jest krzywdzące i narusza ich interes jako strony postępowania. Opóźnienie w złożeniu skargi należy wiązać z wyjazdem na święta Bożego Narodzenia.

Wskazując na powyższe wniesiono o "zmianę zaskarżonego postanowienia" celem umożliwienia skarżącym dochodzenia należnych praw.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Jak prawidłowo wskazał Sąd I instancji z treści jednoznacznego brzmienia art. 53 § 1 p.p.s.a. wynika, że skargę do sądu administracyjnego wnosi się w terminie 30 dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Stosownie zaś do art. 58 § 1 pkt 2 p.p.s.a. sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie terminu do jej wniesienia.

W niebudzącym wątpliwości stanie faktycznym rozpoznawanej sprawy, decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z [...] listopada 2016 r. skarżący odebrali osobiście w dniu 24 listopada 2016 r., a zatem ustawowy termin do złożenia skargi upływał z dniem 27 grudnia 2016 r. Skarga zaś została wniesiona w dniu 28 grudnia 2016 r. (data stempla pocztowego), a zatem po upływie ustawowego terminu dla tej czynności procesowej. W świetle powyższego prawidłowa jest konstatacja Sądu I instancji o wypełnieniu przesłanki określonej w art. 58 § 1 pkt 2 p.p.s.a.

Wskazać jednocześnie trzeba, że okoliczność "tylko" jednodniowego spóźnienia i przywołanych przyczyn tegoż nie może zostać uwzględniona przy rozpoznawaniu zażalenia na postanowienie o odrzuceniu skargi. Przywołane w zażaleniu kwestie mogą natomiast stanowić podstawę do zgłoszenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi.

Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1