Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Przasnyski po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi M. K. na postanowienie Wojewody z dnia 18 lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów dotyczących prowadzonego postępowania egzekucyjnego postanawia umorzyć postępowanie z wniosku o przyznanie prawa pomocy.
Wnioskiem z dnia 7 października 2013 r., M. K. zwrócił się o przyznanie prawa pomocy przez zwolnienie od kosztów sądowych, w tym wpisu od skargi w kwocie 100 zł.
Wobec niezłożenia w zakreślonym terminie wniosku na urzędowym formularzu, zarządzeniem z dnia 7 listopada 2013 r., doręczonym w dniu 13 listopada 2013 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku pozostawił wniosek skarżącego z dnia 7 października 2013 r. o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.
Skarżący wniósł w dniu 20 listopada 2013 r. (data stempla pocztowego) sprzeciw od ww. zarządzenia wskazując, że w odpowiedzi na wezwanie do nadesłania urzędowego formularza wniosku PPF oświadczył, że cofa wniosek o przyznanie prawa pomocy, co powinno skutkować umorzeniem postępowania w tym zakresie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz.U. z 2012r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.
Postępowanie w przedmiocie prawa pomocy, jest postępowaniem sformalizowanym, a ustawodawca uzależnił możliwość rozpoznania wniosku od sporządzenia go we wskazanej przepisami formie, czego potwierdzeniem jest treść art. 257 p.p.s.a., który stanowi, że wniosek o przyznanie prawa pomocy, który nie został złożony na urzędowym formularzu lub którego braków strona nie uzupełniła w zakreślonym terminie, pozostawia się bez rozpoznania.
W niniejszej sprawie, w dniu 16 września 2013 r. (dowód: potwierdzenie odbioru) doręczono skarżącemu urzędowy formularz PPF celem jego wypełnienia w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
W odpowiedzi na powyższe skarżący w piśmie z dnia 23 października 2013 r., wniesionym w terminie otwartym do usunięcia braków formalnych złożonego wniosku, oświadczył, że wycofuje swoje żądanie o zwolnienie od kosztów sądowych.
W tych okolicznościach wskazać należy na skutki procesowe, jakie wywołuje oświadczenie o cofnięciu wniosku o przyznanie prawa pomocy. Zgodnie z art. 243 § 1 p.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane wyłącznie na wniosek strony, co wyklucza możliwość działania sądu w tym zakresie z urzędu. W konsekwencji kontynuacja postępowania prowadzącego do merytorycznego rozpoznania wniosku zależy od tego, czy wnioskodawca swój wniosek podtrzymuje. Wraz z cofnięciem wniosku postępowanie w zakresie nim objętym staje się bezprzedmiotowe (brak jest bowiem przedmiotu rozpoznania), a tym samym zachodzi podstawa do jego umorzenia na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a.
Wobec oświadczeń M. K. o cofnięciu wniosku o przyznanie prawa pomocy, zawartych w piśmie z dnia 23 października 2013 r. oraz sprzeciwie od zarządzenia referendarza sądowego z dnia 7 października 2013 r. Sąd, zgodnie z wolą skarżącego zaniechał dalszego prowadzenia postępowania w tym zakresie.
Z tych względów Sąd na mocy art. 161 § 1 pkt 3 w zw. z art. 260 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.