Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu - Krzysztof Błasiak, po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi S. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 3 kwietnia 2017 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia w całości zaległości podatkowej w podatku od spadków i darowizn, p o s t a n a w i a zwolnić skarżącą od kosztów sądowych w całości.
Przedmiotem skargi S. K. (dalej jako skarżąca) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 3 kwietnia 2017 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia w całości zaległości podatkowej w podatku od spadków i darowizn. W związku z tym skarżąca na etapie wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu zobowiązana jest - zgodnie z postanowieniami § 2 ust. 3 pkt 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193) - do uiszczenia wpisu od skargi w kwocie 500 zł. Na dalsze koszty w przedmiotowej sprawie składają się opłata kancelaryjna za sporządzenie uzasadnienia wyroku - stosownie do zapisów § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości opłat kancelaryjnych pobieranych w sprawach sądowoadministracyjnych (Dz. U. Nr 221, poz. 2192) - w kwocie 100 zł oraz wpis od skargi kasacyjnej w kwocie 250 zł (§ 3 rozporządzenia w sprawie wysokości oraz szczególnych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi).
Wnioskiem sporządzonym na urzędowym formularzu, o którym mowa w art. 252 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz.718) - zwanej dalej p.p.s.a, skarżąca zwróciła się o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w całości.
Z treści wniosku wynika, że podstawą utrzymania skarżącej są dochody z tytułu emerytury w wysokości 1.350 zł. Z oświadczenia zawartego we wniosku wynika również, że skarżąca posiada nieruchomość rolną o powierzchni 168 m² (działka z domkiem), oraz że osobą schorowaną (porusza się o kulach, nie widzi na jedno oko) w podeszłym wieku (77 lat). W załączeniu do wniosku skarżąca przedłożyła kserokopie dokumentacji o stanie zdrowia (karty informacyjne leczenia szpitalnego, zaświadczenie o stanie zdrowia, wynik z badania oczu).
Rozpatrując na podstawie art. 258 § 2, pkt 7 p.p.s.a. wniosek o przyznanie prawa pomocy referendarz sądowy zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 245 § 2 w zw. z art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym obejmującym m.in. zwolnienie od kosztów sądowych w części następuje w sytuacji, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Tak ukształtowany charakter prawa pomocy wynika z tego, iż generalną zasadą postępowania sądowego, wyrażoną w art. 199 p.p.s.a., jest ponoszenie kosztów związanych z udziałem w postępowaniu.
Odstępstwo od tej zasady ma na celu zagwarantowanie prawa do sądu podmiotom, których obiektywnie nie stać na poniesienie kosztów postępowania. Zwolnienie od obowiązku ponoszenia kosztów postępowania powinno sprowadzać się więc jedynie do wypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w takim postępowaniu jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 października 2004 r., GZ 71/04, ONSA i WSA 2005, nr 1, poz. 8). W tym kontekście należy również wskazać, że oceniana jest zasadność wniosku w dwóch aspektach - z jednej strony z uwzględnieniem wysokości obciążeń, jakie strona musi ponieść w konkretnym postępowaniu, z drugiej zaś z uwzględnieniem jej możliwości finansowych (por. postanowienie NSA z 30 listopada 2005 r., sygn. akt II FZ 781/05, niepubl.).
W ocenie referendarza informacje oraz dane zawarte we wniosku o przyznanie prawa pomocy wskazują na wyjątkową sytuację skarżącą w rozumieniu art. 246 § 1, pkt. 2 p.p.s.a.
Okoliczności, ustalone na podstawie tych informacji i danych, tj. niskie dochody (z tytułu emerytury w wysokości 1.350 zł) oraz inwalidztwo i podeszły wiek, wskazują, iż w gospodarstwie domowym skarżącej nie ma potencjału umożliwiającego jej pokrycie kosztów postępowania sądowego bez uszczerbku utrzymania koniecznego.
Mając na względzie powyższe, na podstawie art. 258 § 2, pkt 7 p.p.s.a., orzeczono o przyznaniu prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.