Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący - sędzia WSA Tomasz Zborzyński po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.W. na postanowienie Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w O. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie włączenia do akt postępowania materiału dowodowego zebranego w innym postępowaniu postanawia : odrzucić skargę.
1. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w O. postanowieniem z dnia [...] wydanym na podstawie art. 216 § 1 i art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) [dalej: O.p.] w związku z art. 31 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 65 ze zm.) [dalej: u.k.s.], włączył do akt postępowania kontrolnego prowadzonego pod numerem [...] w sprawie kontroli rzetelności deklarowanej podstawy opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. przez skarżącego M. W. materiał dowodowy zebrany w toku postępowania kontrolnego prowadzonego pod numerem [...] w sprawie kontroli rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatków stanowiących dochód budżetu państwa z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za lata 2004-2006 oraz podatku od towarów i usług za okres od stycznia 2004 r. do grudnia 2006 r. przez P.P.H.U. A M.W.
2. Dnia 14 listopada 2007r. M.W. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na to postanowienie wnosząc o jego uchylenie i zarzucając naruszenie: art. 217 § 1 pkt 6 O.p. przez wydanie postanowienia bez pouczenia o trybie odwoławczym, art. 208 § 1 O.p. przez prowadzenie postępowania mimo jego bezprzedmiotowości, art. 121 § 1 O.p. przez naruszenie zasady pogłębiania zaufania do organów podatkowych oraz art. 120 O.p. przez złamanie zasady praworządności.
3. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w odpowiedzi na skargę wniósł o jej odrzucenie. Podniósł, że została ona wniesiona z naruszeniem art. 52 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z zm.) [dalej: P.p.s.a] z uwagi na niewyczerpanie przez stronę środków zaskarżenia oraz że w myśl art. 237 O.p w związku z art. 31 u.k.s. wydane w toku postępowania postanowienia, na które nie służy zażalenie, strona może zaskarżyć tylko w odwołaniu od decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Jak stanowi art. 3 § 2 pkt 2 P.p.s.a. kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty.
Przepis art. 3 § 2 pkt 2 P.p.s.a. wyznaczając zakres kognicji sądu administracyjnego w stosunku do postanowień wydanych w postępowaniu administracyjnym odnosi się do przedmiotu rozstrzygnięcia dokonywanego postanowieniem. W szczególności jeżeli w określonej kwestii rozstrzyganej postanowieniem służy na nie zażalenie, to po wyczerpaniu środków zaskarżenia w postępowaniu administracyjnym możliwe jest złożenie skargi do sądu administracyjnego. Podobnie, jeżeli postanowienie kończy postępowanie lub rozstrzyga sprawę co do istoty. Jeżeli natomiast - jak w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania - określona kwestia proceduralna występująca w toku postępowania administracyjnego jest rozstrzygana postanowieniem, na które jednak zażalenie nie służy, to w myśl art. 3 § 2 pkt 2 P.p.s.a. wywiedzenie skargi na to postanowienie do sądu administracyjnego jest niedopuszczalne. Nie oznacza to zresztą, że strona pozbawiona jest możliwości zwalczania rozstrzygnięcia podjętego tym postanowieniem, bowiem stosownie do art. 237 O.p. postanowienie, na które nie służy zażalenie, strona może zaskarżyć w odwołaniu od decyzji.