Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Rzeszowie Jacek Boratyn po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2016 r., na posiedzeniu niejawnym, wniosku adwokata E. B. - pełnomocnika skarżącego J. W. - o przyznanie jej wynagrodzenia za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, w sprawie ze skargi J. W. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia (...) lipca 2015 r. nr (...) w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, za okres od maja 2009 r. do kwietnia 2011 r., ubezpieczenie zdrowotne za okres od czerwca 2010 r. do marca 2011 r., Fundusz Pracy za okres od maja 2009 r. do kwietnia 2011 r. i czerwiec 2011 r. - postanawia - przyznać adwokatowi E. B. kwotę 221,40 (dwieście dwadzieścia jeden 40/100) złotych, obejmującą podatek od towarów i usług w wysokości 41,40 (czterdzieści jeden 40/100) złotych, tytułem wynagrodzenia za udzieloną z urzędu pomoc prawną, która nie została opłacona.
Postanowieniem z dnia 18 grudnia 2015 r., sygn. I SA/Rz 931/15, referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Rzeszowie przyznał skarżącemu prawo pomocy, zwalniając go od kosztów sądowych i ustanawiając dla niego adwokata, zaś Sąd, wyrokiem z dnia 5 listopada 2015 r., oddalił skargę skarżącego.
Pełnomocnikiem skarżącego została wyznaczona adwokat E. B., która w dniu 18 stycznia 2016 r., przedłożyła opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, od wyroku z dnia 5 listopada 2015 r., wnosząc jednocześnie o przyznanie jej wynagrodzenia za sporządzenie przedmiotowej opinii, które to wynagrodzenie nie zostało do tej pory uiszczone.
Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. W przypadku adwokatów kwestię wynagrodzenia za udzielenie pomocy prawnej z urzędu, jeżeli chodzi o sprawy, które nie zostały zakończone w danej instancji przed dniem 1 stycznia 2016 r. (§ 22 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2015 r., poz.1801)), reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz.461, zwane dalej: rozporządzeniem).
Zgodnie z § 2 ust.1 rozporządzenia, zasądzając opłatę za czynności adwokata z tytułu zastępstwa prawnego, sąd bierze pod uwagę niezbędny nakład pracy adwokata, a także charakter sprawy i wkład pracy adwokata w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia. Z kolei § 2 ust. 2 rozporządzenia stanowi, że podstawę zasądzenia opłaty, o której mowa w ust. 1, stanowią stawki minimalne określone w rozdziałach 3-5. Opłata ta nie może być wyższa niż sześciokrotna stawka minimalna ani przekraczać wartości przedmiotu sprawy.
W myśl § 18 ust. 1 pkt 2 b rozporządzenia stawki minimalne w postępowaniu przed sądami administracyjnymi za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynoszą 50 % stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
W niniejszej sprawie stawka minimalna za prowadzenie sprawy w pierwszej instancji wynosiła 240 zł, zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 1 c rozporządzenia, w związku z tym wynagrodzenie za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej odpowiadać będzie 75 % tej kwoty (180 zł), jak stanowi z § 18 ust. 1 pkt 2 b rozporządzenia, gdyż pełnomocnik nie reprezentowała skarżącego w postępowaniu przed sądem I instancji.
Przyznane pełnomocnikowi wynagrodzenie zostało, na podstawie § 2 ust. 3 rozporządzenia, powiększone o kwotę podatku od towarów i usług, liczoną według stawki 23 %, tj. o 41,40 zł.
Mając na uwadze powyższe przyznano adwokatowi E. B. kwotę 221,40 zł, obejmującą należny podatek od towarów i usług w wysokości 41,40 zł.