Wniosek w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: - Sędzia WSA Mirosław Gdesz po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Gminy Miasta [...] o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Gminy Miasta [...] na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 2013 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie strona 1/2

W dniu 8 kwietnia 2013 r. Gmina Miasta [...] wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 2013 r., nr [...]. Decyzją tą Wojewoda utrzymał w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] ustalającą odszkodowanie na rzecz K. E. S. w kwocie [...] zł za nieruchomość oznaczoną jako działka ewidencyjna nr [...] z obrębu [...], o pow. [...] m², zajętą pod drogę publiczną, gminną - część ul. [...] w [...], jednocześnie zobowiązał do wypłaty tak ustalonego odszkodowania Gminę Miasto [...]w terminie 14 dni od dnia wydania decyzji.

W skardze Gmina Miasto [...] wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Podniosła, że zapłata przez skarżącego odszkodowania wynikającego z w/w decyzji będzie stwarzała zagrożenie dla jego podstawowych interesów majątkowych. W razie nie wstrzymania wykonania decyzji zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Zasądzona decyzją na rzecz uczestniczki kwota jest duża a skarżącemu nie jest znana sytuacja materialna uczestniczki. W razie zapłacenia na rzecz w/w kwoty zgodnie z decyzją a następnie, co jest bardzo prawdopodobne w świetle treści skargi, uchylenia zaskarżonej decyzji i zmiany rozstrzygnięcia w tym zakresie może dojść do wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody w sytuacji braku możliwości zwrotu przez uczestniczkę wypłaconej kwoty. Spowoduje to dla skarżącego również trudne do odwrócenia skutki, bowiem wyegzekwowanie wypłaconej uczestniczce tak wysokiej kwoty skutkować będzie, po stronie skarżącego, upływem czasu, nakładem znacznych środków pieniężnych i wątpliwym wynikiem możliwej egzekucji w przedmiocie zwrotu wypłaconych środków pieniężnych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 61 § 3 zdanie pierwsze ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej Ppsa), po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności,

Sygn. akt I SA/Wa 1013/13 o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie wykonania.

Ze wskazanej normy prawnej wynika obowiązek strony skarżącej wykazania przesłanek zawartych w powołanym przepisie, tj. określenie na jaką szkodę lub trudne do odwrócenia skutki może narazić wnioskodawcę wykonanie zaskarżonej decyzji. Pozytywne rozstrzygnięcie żądania strony zależy więc od spełnienia jednej z dwóch wymienionych wyżej przesłanek.

W niniejszej sprawie wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie został poparty wskazaniem takich okoliczności, które uprawdopodobniałyby, a tym samym uzasadniały zastosowanie ochrony tymczasowej. Zaznaczyć należy przy tym, że o nieodwracalności skutku wynikającego z podjętego przez organ rozstrzygnięcia można mówić tylko wówczas, gdy wywołuje ono stan, który w żadnych okolicznościach nie będzie mógł ulec zmianie lub zniesieniu. W orzecznictwie przyjmuje się, że chodzi o taką szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego i wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do pierwotnego stanu. W szczególności będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony innym przedmiotem, a jego wartość pieniężna nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego, lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia starty na życiu i zdrowiu (v. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 127/04 (niepubl.) oraz z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/04 (Lex nr 281811)).

Strona 1/2