Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Dargas po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2011 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia F. O. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 czerwca 2011 r. sygn. akt I SA/Wa 1245/10 odmawiające sporządzenia uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 stycznia 2011 r. sygn. akt I SA/Wa 1245/10 oddalającego skargę F. O. w przedmiocie wznowienia postępowania zakończonego orzeczeniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 października 2009 r. sygn. akt I SA/Wa 446/09 postanawia odrzucić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 15 czerwca 2011 r. sygn. akt I SA/Wa 1245/10 odmówił sporządzenia uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 stycznia 2011 r. sygn. akt I SA/Wa 1245/10 oddalającego skargę F. O. w przedmiocie wznowienia postępowania zakończonego orzeczeniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 października 2009 r. sygn. akt I SA/Wa 446/09.
W dniu 27 czerwca 2011 r. wskazane postanowienie zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącego z urzędu - radcy prawnemu A. N. W dniu 29 czerwca 2011 r. F. O., wniósł do tutejszego Sądu sporządzone przez siebie zażalenie na powyższe postanowienie z dnia 15 czerwca 2011 r. Pismem z dnia 19 lipca 2011 r. pełnomocnik skarżącego został wezwany do usunięcia, w terminie 7 dni, braków w/w zażalenia, poprzez nadesłanie 1 egzemplarza odpisu tego zażalenia, pod rygorem odrzucenia zażalenia. Powyższe wezwanie zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącego w dniu 29 lipca 2011 r. W dniu 4 sierpnia 2011 r. radca prawny A. N. złożył do tutejszego Sądu pismo procesowe z dnia 1 sierpnia 2011 r., w treści którego podniósł, że przekazuje odpis przedmiotowego zażalenia, informując jednocześnie, iż zgodnie z postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 18 października 2002 r. sygn. akt V CKN 1830/00 odpisy pisma procesowego nie muszą być poświadczone ani podpisane za zgodność z oryginałem przez stronę, jej przedstawiciela lub pełnomocnika procesowego. Tymczasem z akt wynika, iż do niniejszego pisma pełnomocnik załączył jedynie kserokopię zażalenia, przy czym wnioskować należy, iż została ona sporządzona w oparciu o odpis przedmiotowego zażalenia, gdyż w treści skserowanego dokumentu w nagłówku widnieje oznaczenie pisma jako "odpis", a na końcu każdej z dwóch jego stron znajdują się po dwa podpisy F. O. stanowiące także kserokopię.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje:
Zgodnie z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) do postępowania toczącego się na skutek zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy o skardze kasacyjnej.
Sygn. akt I SA/Wa 1245/10
Stosownie do art. 178 powołanej wyżej ustawy wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie. Zgodnie natomiast z art. 176 tej ustawy skarga kasacyjna powinna m. in. czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma w postępowaniu sądowym. Zauważyć należy, że według art. 47 § 1 w/w ustawy do pisma strony należy dołączyć jego odpisy i odpisy załączników dla doręczenia ich pozostałym stronom postępowania, a jeżeli w sądzie nie złożono załączników w oryginale, także po jednym odpisie każdego załącznika do akt sądowych - co realizuje to zasadę oficjalności postępowania oraz zasadę prawa do Sądu. Ponadto daje stronom gwarancję do czynnego udziału w postępowaniu przez prawo stron i uczestników postępowania do poznania stanowiska strony przeciwnej. Tak więc sąd administracyjny ma obowiązek zapewnienia doręczenia stronom postępowania odpisu pisma procesowego złożonego do Sądu przez jedną ze stron uczestniczących w tym postępowaniu. Istotą odpisu jest odwzorowanie w dowolnej technice pełnej treści składanego pisma, przy czym bez względu na to czy jest to fotokopia lub wydruk komputerowy, czy też osobno sporządzony dokument, zawsze niezbędne jest poświadczenie jego zgodności z oryginałem. Za takim poglądem przemawia treść art. 47 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, który wskazując przykładowe odpisy pisma (fotokopie i wydruki poczty elektronicznej) wymaga ich uwierzytelnienia. Zatem przepis ten implikuje konieczność uwierzytelnienia odpisów sporządzanych również w innej formie. Uwierzytelnić pismo może strona, która jest jego autorem lub jej przedstawiciel ustawowy albo pełnomocnik. Tak więc odnosząc się do treści pisma procesowego pełnomocnika skarżącego z dnia 1 sierpnia 2011 r., wskazać należy, że powołane w nim postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 18 października 2002 r. sygn. akt V CKN 1830/00 dotyczy przepisów procedury cywilnej w postępowaniu prowadzonym przed sądem powszechnym a nie przed sądem administracyjnym, gdzie kwestię tę reguluje powołana ustawa Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
W sprawie niniejszej bezspornym jest, iż pismem z dnia 19 lipca 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wezwał pełnomocnika skarżącego do usunięcia, w terminie 7 dni, braków formalnych zażalenia poprzez nadesłanie 1 egzemplarza odpisu tego zażalenia, pod rygorem jego odrzucenia. Zatem nadesłanie
Sygn. akt I SA/Wa 1245/10 przez pełnomocnika skarżącego kserokopii pisma nie mogło być uznane jako jego odpis. W konsekwencji należy uznać, iż pełnomocnik skarżącego nie wykonał w/w wezwania i tym samym nie uzupełnił w wyznaczonym terminie braków formalnych zażalenia. Jednocześnie w ocenie Sądu niedopuszczalne jest przerzucanie na Sąd ustawowych obowiązków strony dotyczących wymogów formalnych tego zażalenia, zwłaszcza, jeżeli jest ona reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika. W powyższym tonie wypowiedział się również Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 18 października 2010 r. sygn. akt I OSK 1978/11. Od zawodowego pełnomocnika należy bowiem wymagać dokładności, rzetelności i profesjonalizmu w działaniu, gdyż strona przez niego reprezentowana ponosi wszelkie skutki jego działań lub zaniechań. Zatem odrzucenie niniejszego zażalenia jest obligatoryjną konsekwencją oczywiście wadliwych działań pełnomocnika skarżącego.
Z tych względów, Sąd, na podstawie art. 178 w związku z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w postanowieniu.