Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daniela Kozłowska po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. M. i T. M. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A. M. i T. M. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu części wywłaszczonej nieruchomości postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Pismem z dnia 22 września 2008 r. A. M. i T. M. wnieśli za pośrednictwem organu skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2008 r., nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...] października 2006 r., nr [...] orzekającą zwrot wywłaszczonej nieruchomości położonej w W. przy ul. [...] (dawniej ul. [...]), stanowiącej działki ewid. nr [...],[...],[...],[...],[...] z obrębu [...] o pow. [...] m-.
W skardze zawarto wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji wskazując, iż decyzja o zwrocie wywłaszczonej, a dzierżawionej przez nich nieruchomości, wpływa bezpośrednio i wprost na dotychczasową sytuację prawną skarżących, jako dzierżawców części tej nieruchomości. Nadto podali, że z mocy art. 138 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, wygasa stosunek obligacyjny przyznający im tytuł do posiadania nieruchomości, co powoduje utratę przysługującego im i podlegającego dotąd ochronie prawa, bez możliwości przeciwdziałania temu na jakiejkolwiek innej drodze prawnej. Wnioskodawcy ponadto podnieśli także, iż wygaśnięcie umowy dzierżawy i zwrot nieruchomości uniemożliwi im prowadzenie działalności zarobkowej i spłatę kredytu zaciągniętego na rozbudowę, znajdującego się częściowo na tej nieruchomości, zakładu, który bezpowrotnie utracą. Dodali również, że straty jakie mogą ponieść z tego tytułu są nie do oszacowania i nie do odwrócenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 23 stycznia 2009 r., sygn. akt I SA/Wa 1532/08, na podstawie art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1290 ze zm.), wstrzymał wykonanie zaskarżonej decyzji.
W uzasadnieniu wskazał, że utrata przez skarżących możliwości zarobkowania spowodowana wygaśnięciem umowy dzierżawy, w efekcie wykonania decyzji o zwrocie nieruchomości stanowi okoliczność uzasadniającą zastosowanie instytucji ochrony tymczasowej w sprawie.
W. T., uczestniczka postępowania, wniosła do Naczelnego Sądu Administracyjnego zażalenie na powyższe postanowienie, podnosząc, iż skarżący nie przedstawili żadnych faktów, które pozwoliłyby oszacować wysokość ewentualnej szkody. W szczególności nie podali jaka dokładnie część zakładu leży na terenie działki, która ma być zwrócona. Nie załączyli także dokumentów odzwierciedlających ich sytuację jako przedsiębiorców, co uniemożliwia stwierdzenie, czy prowadzony przez nich zakład jest rentowny i, że faktycznie wykonanie zaskarżonej decyzji wyrządzi im realną szkodę.
Dodatkowo wnosząca zażalenie wskazała, że przejście własności nieruchomości samo w sobie nie wyklucza możliwości zawarcia nowej umowy dzierżawy, albo odsprzedaży części nieruchomości na rzecz skarżących. Ponadto, zmiana miejsca prowadzenia zakładu nie niesie za sobą konieczności zakończenia działalności.
W zażaleniu podniesiono także, iż dzierżawa zwracanej nieruchomości wygasa z upływem 3 miesięcy od dnia, w którym decyzja o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości stała się ostateczna, co oznacza, że skarżący nie zostaliby natychmiastowo pozbawieni tytułu prawnego do zajmowanego przez nich terenu.