Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Apostolidis (spr.) po rozpoznaniu w dniu 9 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Prezydenta [...] o wstrzymanie wykonania postanowienia Wojewody [...] z dnia [...] maja 2013 r., nr [...] w sprawie ze skargi Prezydenta [...] na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] maja 2013 r., nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia.
Prezydent [...] wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] maja 2013 r., nr [...], którym organ uchylił postanowienie Prezydenta [...] z dnia [...] grudnia 2012 r., nr [...] zawieszające z urzędu postępowanie w przedmiocie ustalenia wysokości odszkodowania za prawo własności nieruchomości położnej w W. na terenie Dzielnicy [...], w obrębie [...], oznaczonej w ewidencji gruntów jako cześć działki ewidencyjnej nr [...] - projektowana działka nr [...] o powierzchni [...] m2. W skardze Prezydent [...] zamieścił również wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia uzasadniając go tym, że istnieje niebezpieczeństwo naruszenia dyscypliny finansów publicznych poprzez nienależne wypłacenie odszkodowania za grunt przejęty pod realizację inwestycji drogowej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje:
Stosownie do art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270) - dalej p.p.s.a. - po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy. Podstawową przesłanką wstrzymania wykonania rozstrzygnięcia w oparciu o cytowany przepis prawny jest wykazanie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, przez co należy rozumieć sytuację, gdy szkoda (majątkowa, a także niemajątkowa) nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego (postanowienie NSA z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/2004).
Samo wskazanie przez skarżącego, że wykonanie zaskarżonego postanowienia grozi "niebezpieczeństwem naruszenia dyscypliny finansów publicznych poprzez nienależne wypłacenie odszkodowania za grunt przejęty pod realizację inwestycji drogowej" nie jest wystarczającą podstawą do zastosowania przez Sąd instytucji ochrony tymczasowej. Ponadto wskazać należy, że przedmiotem skargi jest postanowienie utrzymujące w mocy postanowienie zawieszające z urzędu postępowanie w przedmiocie ustalenia wysokości odszkodowania za nieruchomość. Charakter zaskarżonego postanowienia uniemożliwia jego wstrzymanie. Przedmiotem wstrzymania mogą być bowiem takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania, a więc sytuacji, gdy akt wywołuje skutki materialnoprawne. Zaskarżone postanowienie tych cech nie posiada.
Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji postanowienia.