Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa nr [...] w przedmiocie nabycia nieruchomości z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. przez gminę
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Iwona Kosińska po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia M. C. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 grudnia 2017 r., sygn. akt I SA/Wa 320/17 w sprawie ze skargi M. C. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie nabycia nieruchomości z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. przez gminę postanawia: 1. odrzucić zażalenie; 2. zwrócić M. C. kwotę 100 (sto) złotych tytułem uiszczonego wpisu od zażalenia.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 19 października 2017 r., sygn. akt I SA/Wa 320/17, w uwzględnieniu skargi M. C. (dalej: skarżący) uchylił decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] oraz decyzję Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie nabycia nieruchomości z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. przez gminę oraz zasądził od organu na rzecz skarżącego zwrot kosztów postępowania sądowego.

Skarżący w dniu 13 grudnia 2017 r. (data stempla pocztowego) złożył skargę kasacyjną od wyroku tut. Sądu z 19 października 2017 r.

Postanowieniem z dnia 29 grudnia 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę kasacyjną jako sporządzoną samodzielnie przez nieprofesjonalnego pełnomocnika skarżącego - K. C.

Pełnomocnik skarżącego pismem z 15 stycznia 2018 r. (data stempla pocztowego) złożył zażalenie na postanowienie z dnia 29 grudnia 2017 r. samodzielnie przez niego sporządzone i podpisane.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 194 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.), dalej: p.p.s.a., zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego, chyba że sporządzane jest przez sędziego, prokuratora, notariusza, radcę Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa, profesora lub doktora habilitowanego nauk prawnych, będących stroną, przedstawicielem lub pełnomocnikiem strony bądź skargę kasacyjną wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Zażalenie na postanowienie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, może też być sporządzone przez doradcę podatkowego w sprawach obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami bądź rzecznika patentowego w sprawach własności przemysłowej.

Mając powyższe na uwadze, należy odnotować, że w niniejszej sprawie zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 grudnia 2017 r., odrzucające skargę kasacyjną, zostało sporządzone i podpisane osobiście przez K. C., który nie mieści się w katalogu osób wskazanych w art. 194 § 4 p.p.s.a. Czynność taka jest w ocenie Sądu oczywiście niezgodna z postanowieniem tego przepisu, który ustanawia tzw. przymus adwokacko-radcowski.

W tym miejscu należy zauważyć, że stosownie do treści art. 178 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a. wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym zażalenie wniesione po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalne, jak również zażalenie, którego braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.

W świetle powyższego Sąd orzekł jak w postanowieniu. O zwrocie kosztów Sąd orzekł na podstawie art. 232 § 1 p.p.s.a.

Strona 1/1