Referendarz sądowy Lucyna Picho Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku A K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] sierpnia 2004 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia odmówić przyznania A. K. prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
W toku postępowania sądowego skarżąca skierowała do Sądu wniosek o przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. W oświadczeniu złożonym na urzędowym formularzu strona wskazała, że pozostaje sama w gospodarstwie domowym i utrzymuje się z emerytury w wysokości [...] zł. Wnioskodawczyni ujawniła, że nie posiada majątku, jak również oświadczyła, że ponosi następujące wydatki: opłaty za mieszkanie w wysokości [...] zł, opłaty na leki w wysokości [...] zł, opłatę za prąd w wysokości [...] zł, gaz - [...] zł, koszty "na życie"- [...] zł, zakup ubrań - [...] zł, zakup środków chemicznych [...] zł, opłatę za telefon - [...] zł, koszty remontu lokalu [...] zł, koszty osoby sprzątającej - [...]zł. Mając na uwadze wyliczone koszty wnioskodawczyni oświadczyła, że nie stać jej na opłacenie kosztów sądowych.
Rozpoznając wniosek na wstępie należy zauważyć, że prawo pomocy stosownie do treści art. 245 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270) może być przyznane osobie fizycznej w częściowym - wówczas obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych i wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym następuje, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 ustawy).
Odnosząc powyższe kryteria do niniejszej sprawy referendarz sądowy uznał, że wykazana przez A. K. sytuacja majątkowa nie daje podstaw do uwzględnienia jej wniosku. Na wstępie należy zauważyć, że do kosztów sądowych zalicza się opłaty sądowe (w tym wpis i opłaty kancelaryjne) oraz zwrot wydatków (art. 211 powołanej ustawy). Nie ulega wątpliwości, iż na obecnym etapie postępowania sądowego został już przez stronę uiszczona najwyższa opłata to jest wpis sądowy w kwocie 200 zł (por. k- 142) a zatem pozostałe koszty sądowe będą zdecydowanie niższe. Podkreślenia wymaga również to, że konieczność opłacenia pozostałych koszów sądowych powstanie być może w przyszłości na dalszym etapie postępowania sądowego, jak również obowiązek ich uiszczenia będzie rozłożony w czasie. Wskazać również należy, że przy rozpoznawaniu wniosków o prawo pomocy przyjmuje się, że powinno on być skierowane w pierwszej kolejności do osób, które znajdują się w bardzo trudnej sytuacji majątkowej. Dokonując pod tym kątem sytuacji wnioskodawczyni należy stwierdzić, że ma ona zabezpieczone potrzeby bytowe jak również regularnie uzyskuje stały dochód w postaci wypłacanej jej emerytury. Jakkolwiek skarżąca powołała się na to, iż ponosi wydatki miesięczne w łącznej wysokości około [...] zł to jednak z jej wyliczenia i zestawienia tego z emeryturą wynika, że koszty te nie przekraczają dochodów. W tej sytuacji referendarz sądowy uznał, że nawet przy uwzględnieniu wykazanych wydatków, A. K. jest w stanie opłacić pozostałe koszty sądowe, z których najwyższa kwota wpisu została już przez nią uiszczona.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 258 § 1 i 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono jak w sentencji.