Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Skiba po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. N. w [...] o wstrzymanie wykonania decyzji Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] lutego 2013 r., nr [...] w sprawie ze skargi M. N. w [...] na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] lutego 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
M. N. w [...] wniosło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] lutego 2013 r., nr [...] uchylającą własną decyzję z dnia [...] sierpnia 2012 r., nr [...] i odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Ministra Infrastruktury z dnia [...] września 2011 r., nr [...] stwierdzającej nieważność decyzji Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 1993 r., nr [...]w sprawie uwłaszczenia M. N. w [...] działką nr [...], położoną w [...] przy ul. [...], obręb [...], w części dotyczącej działki oznaczonej obecnie nr [...].
W w/w skardze z dnia 22 marca 2013 r. M. N. w [...] zawarło wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wniosku strona podniosła, że brak wstrzymania wykonania rozstrzygnięcia z dnia [...] lutego 2013 r. może doprowadzić do ostatecznego pozbawienia M. N. w [...] tytułu prawnego do nieruchomości, narażając tym samym na uszczerbek interes publiczny. W celu prawidłowej realizacji zadań przez instytucje kultury, w tym też przez M. N. w [...], możliwość nieskrępowanego korzystania z nieruchomości i posadowionego na niej kompleksu [...] jest nieodzowna. Brak wstrzymania wykonania doprowadzi do nieodwracalnych skutków polegających na uniemożliwieniu realizacji przez M. N. w [...] funkcji publicznych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z zasadą wykonalności decyzji ostatecznych wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania zaskarżonej decyzji (art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.). Jedynie w wyjątkowych sytuacjach, na wyraźny wniosek skarżącego, sąd może wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji, jeśli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków w przypadku wykonania decyzji, która w wyniku późniejszego uwzględnienia skargi zostanie uchylona lub zostanie stwierdzona jej nieważność - art. 61 § 3 p.p.s.a.
Z treści w/w przepisu wynika, że podstawową przesłanką wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji jest istniejące realne niebezpieczeństwo zaistnienia takiej szkody (majątkowej, niemajątkowej), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Celem omawianej instytucji jest zatem ochrona strony przed wystąpieniem nieodwracalnych skutków lub znacznej szkody przed zbadaniem przez sąd administracyjny legalności zaskarżonego aktu lub czynności. Z konstrukcji w/w normy prawnej wynika także, iż to na stronie spoczywa obowiązek wykazania przesłanek uzasadniających uwzględnienie wniosku, tj. przedstawienia takich okoliczności, które mogłyby uprawdopodobnić, że wykonanie zaskarżonego rozstrzygnięcia faktycznie spowoduje znaczną szkodę lub powstanie trudnych do odwrócenia skutków. Zadaniem Sądu jest natomiast zbadanie, czy argumenty przedstawione przez stronę przemawiają za uwzględnieniem jej wniosku. Sąd wniosek taki może uwzględnić, jeżeli po analizie wskazanych w nim faktów i okoliczności uprawdopodabniających te fakty oceni, iż skutki takie mogą faktycznie zaistnieć tj., że w razie wykonania decyzji strona może ponieść znaczne szkody lub decyzja spowoduje nieodwracalne skutki.
W niniejszej sprawie, zdaniem Sądu, przytoczona przez skarżącego argumentacja nie przemawia za wstrzymaniem wykonania decyzji Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej, a to dlatego, że wnioskodawca nie wykazał, że istnieją pozytywne przesłanki, od których ustawa uzależnia wstrzymanie wykonania decyzji. Twierdzenie, że brak wstrzymania wykonania zaskarżonego rozstrzygnięcia z dnia [...] lutego 2013 r. może doprowadzić do ostatecznego pozbawienia M. N. w [...] tytułu prawnego do nieruchomości, narażając tym samym na uszczerbek interes publiczny, nie może być skutecznym uzasadnieniem wniosku o zastosowanie ochrony tymczasowej w sytuacji, gdy przedmiotem skargi jest decyzja odmawiająca unieważnienia w trybie art. 156 § 1 Kpa decyzji stwierdzającej nieważności rozstrzygnięcia uwłaszczeniowego. Orzeczeniem zmieniającym sytuację prawną spornej nieruchomości, a tym samym sytuację M. N. w [...], była bowiem decyzja Ministra Infrastruktury z dnia [...] września 2011 r., nr [...], a nie zaskarżona decyzja z dnia [...] lutego 2013 r.
Zatem wykonanie decyzji odmawiającej stwierdzenia nieważności decyzji eliminującej z obrotu prawnego rozstrzygnięcie uwłaszczeniowe nie spowoduje żadnej szkody, ani nie wywołała skutków niemożliwych do odwrócenia.
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 61 § 3 i 5 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.