Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Jędrzejewska-Jaroszewicz (spr.) po rozpoznaniu w dniu 18 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. G. na bezczynność Starosty Powiatowego w [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku o nieruchomości postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 24 kwietnia 2013 r. M. G. wniosła za pośrednictwem organu skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na bezczynność Starosty Powiatowego w [...] w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o zwrot nieruchomości położonej w [...] przy ulicy [...].
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie oraz wyjaśnił, że wniosek skarżącej został pierwotnie rozpoznany decyzją z dnia [...] stycznia 2011 r., która na skutek odwołania skarżącej została następnie uchylona i przekazana organowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania. Akta sprawy zostały zwrócone organowi w dniu 8 kwietnia 2013 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z treścią art. 52 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia rozumieć należy sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia: taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.
Wskazać należy, że wyczerpanie środków zaskarżenia jest podstawową przesłanką dopuszczalności skargi do sądu administracyjnego. W przypadku skargi na bezczynność organu, wyczerpanie to następuje poprzez wniesienie zażalenia do organu administracji publicznej wyższego stopnia organu na podstawie art. 37 § 1 kpa.
Jak wynika z akt sprawy M. G., przed wniesieniem skargi do Sądu, nie wystąpiła skutecznie - w trybie art. 37 § 1 kpa - do organu wyższego stopnia z zażaleniem na niezałatwienie przez Starostę Powiatowego w [...] sprawy w terminie określonym w art. 35 kpa. Wprawdzie skarżąca na wezwanie Sądu nadesłała w piśmie z dnia 25 sierpnia 2013 r. informacji, że już dwukrotnie składała "skargę do organu wyższego stopnia" na dowód czego załączyła nawet postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2012 r. uznające jej zażalenie za uzasadnione, jednak zażalenia te były już niejako "skonsumowane" poprzez wydanie przez organ decyzji. Okoliczność, że decyzje te były następnie uchylane powoduje sytuację, w której postępowanie niejako toczy się na nowo, a składane przed wydaniem uchylonych decyzji zażalenia na bezczynność nie stanowią o skuteczności wyczerpania trybu do złożenia skargi w niniejszej sprawie.
Należy bowiem podkreślić, że aby skutecznie wnieść skargę na bezczynność, skarżąca powinna była wystąpić z zażaleniem w trybie art. 37 kpa do organu wyższego stopnia i dopiero w sytuacji gdy organ ten nie wydał żadnego rozstrzygnięcia w sprawie wnosić skargę do sądu.
Z powyższych względów, w oparciu o art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.