Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Emilia Lewandowska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Polskiego Towarzystwa [...] Oddział im. [...] w S. na bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 9 października 2014 r. Polskie Towarzystwo [...] Oddział im. [...] w S. wniosło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Transportu Budownictwa i Gospodarki Morskiej w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2003 r. nr [...]. W skardze podniesiono, że pismem z dnia [...] sierpnia 2013 r. PTTK Oddział im. [...] w S. zostało poinformowane o wszczęciu z urzędu postępowania w tej sprawie, następnie pismem z dnia [...] października 2013 r. poinformowano, że przewidywany termin załatwienia sprawy to [...] grudnia 2013 r. Była to ostatnia informacja otrzymana z Ministerstwa Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej. W skardze wskazano poza tym, że PTTK zwróciło się w dniu [...] września 2014r. do organu z prośbą o udzielenie jakiejkolwiek informacji na temat toczącego się postępowania, jednakże do dnia składania skargi nie otrzymało jakiejkolwiek informacji na temat toczącego się postępowania.
W odpowiedzi na skargę Minister Infrastruktury i Rozwoju wniósł o jej odrzucenie wskazując, że strona skarżąca nie ma przymiotu strony w sprawie dotyczącej stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2003 r. Organ wskazał ponadto, że skarga w niniejszej sprawie złożona została z pominięciem trybu przewidzianego w art. 37 § 1 kodeksu postępowania administracyjnego.
Pismem z dnia 12 stycznia 2015 r. Sekretariat Wydziału I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zwrócił się do strony skarżącej o nadesłanie informacji czy przed wniesieniem skargi do Sądu PTTK składało wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. W odpowiedzi pismem z dnia 23 stycznia 2015 r. skarżące Towarzystwo poinformowało, że pismem z dnia 3 września 2014 r. wystąpiło do organu z prośbą o udzielenie informacji na temat toczącego się postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 52 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Wyczerpanie środków zaskarżenia jest podstawową przesłanką dopuszczalności skargi do sądu administracyjnego. W przypadku skargi na bezczynność organu, wyczerpanie to następuje poprzez wniesienie zażalenia do organu administracji publicznej wyższego stopnia a jeśli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa na podstawie art. 37 § 1 kodeksu postępowania administracyjnego.
W niniejszej sprawie z uwagi na okoliczność, że stawiany przez stronę zarzut bezczynności dotyczył Ministra Infrastruktury i Rozwoju, PTTK zobligowane było do wezwania tego organu do usunięcia naruszenia prawa przed wniesieniem skargi do Sądu. Jak wynika natomiast z materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy, takiego wezwania skierowanego do organu skarżące Towarzystwo nie wystosowało. Nie sposób przy tym uznać aby wskazywane przez PTTK pismo z dnia 3 września 2014 r. mogło stanowić takie wezwanie. Pismo to bowiem nie zawiera w swej treści żadnej podstawy prawnej ani żądania strony do zakończenia przez organ postępowania a jedynie prośbę o udzielenie informacji na jakim etapie znajduje się postepowanie w sprawie w kontekście toczących się postępowań sądowych dotyczących wniosku PTTK o zasiedzenie oraz o eksmisję.
W związku z czym skarga jako wniesiona przed wyczerpaniem środka zaskarżenia stanu zwłoki organu w rozpoznaniu sprawy, podlegała odrzuceniu jako niedopuszczalna.
Z powyższych względów, w oparciu o art. 58 § 1 pkt 6 i art. 58 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.