Sprawa ze skargi na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie rozpoznania wniosku
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Gabriela Nowak (spr.) po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. F. na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie rozpoznania wniosku postanawia: odrzucić skargę.

Uzasadnienie strona 1/2

A. F. (dalej jako "skarżący") pismem z 28 listopada 2018 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (dalej jako "Minister") polegającą na "niewykonaniu wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Oddziału Zamiejscowego w Krakowie sygn. akt SA/Kr 1262/93 z dnia 21 lipca 1994 r. i niewydaniu decyzji w rozumieniu art. 104 kpa - art. 109 kpa stwierdzającej nieważność celu niemieckiego okupanta co do wywłaszczenia nieruchomości oznaczonej jako p.gr. I kat. [...] i p. bud. I kat. [...] i zapisanej w LWH nr [...] i [...] gm. kat. Z.".

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie i wskazał, że na przestrzeni ostatnich kilku lat skarżący składał wiele podobnych wniosków (średnio kilkadziesiąt miesięcznie). Z treści wystąpień skarżącego, w tym skargi wniesionej w niniejszej sprawie, wynika, że jego żądania dotyczą decyzji wydanej przez Starostę [...]. W tej sytuacji wszystkie pisma skarżącego przekazane zostały Wojewodzie [...], który jest organem właściwym do kontroli decyzji starosty, a w konsekwencji nie sposób Ministrowi zarzucić bezczynności.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z 4 stycznia 2019 r. sygn. akt II SAB/Kr 239/18 przekazał sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie według właściwości.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Skarga jako niedopuszczalna, podlega odrzuceniu.

Zgodnie z art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm.), powoływanej dalej jako "P.p.s.a.", sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Artykuł 3 § 2 P.p.s.a. stanowi, że kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:

1) decyzje administracyjne;

2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu;

4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, z wyłączeniem aktów lub czynności podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2016 r. poz. 23, 868, 996 i 1579), postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, ze zm.), postępowań, o których mowa w dziale V w rozdziale 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1947), oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw;

Strona 1/2