Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bogusław Dauter po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia M. sp. z o.o. z siedzibą w W. (dawniej: P. sp. z o.o. z siedzibą w W.) na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 lipca 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 1199/17 w zakresie odrzucenia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi P. sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Rozwoju i Finansów (organ upoważniony: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie) z dnia 28 listopada 2016 r. nr 1462-IPPB6.4510.485.2016.2.AP w przedmiocie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych postanawia oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z 22 lutego 2018 r., oddalił skargę P. sp. z o.o. w W. na interpretację indywidualną Ministra Rozwoju i Finansów z 28 listopada 2016 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych.
M. sp. z o.o. w W., działając poprzez profesjonalnego pełnomocnika adw. H.G., skargą kasacyjną z 25 kwietnia 2018 r. zakwestionowała ww. wyrok.
Spółka została wezwana, na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z 7 maja 2018 r., do złożenia pełnomocnictwa procesowego do wniesienia skargi kasacyjnej udzielonego przez osoby uprawnione do reprezentowania Spółki na podstawie wpisów w Krajowym Rejestrze Sądowym w dacie sporządzenia skargi kasacyjnej - w terminie siedmiu dni, pod rygorem odrzucenia skargi kasacyjnej.
Wezwanie do uzupełnienia braków zostało doręczone 6 czerwca 2018 r. , ponieważ pierwsze awizo zostało dokonane 23 maja 2018 r. (zwrotne potwierdzenie odbioru - karta 93 akt sądowych). Skarżąca została pouczona o terminie siedmiu dni na wykonanie wezwania oraz o rygorze odrzucenia skargi kasacyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 5 lipca 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 1199/17 odrzucił skargę kasacyjną. W uzasadnieniu wskazano, że skoro z akt sądowych sprawy wynika, że nie zostało wypełnione wezwanie o uzupełnienie braków skargi kasacyjnej, to należy stwierdzić, że wypełnione zostały przesłanki zastosowania art. 178 p.p.s.a.
Pełnomocnik Spółki wniósł zażalenie na powyższe postanowienie oraz złożył wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi. W uzasadnieniu zażalenia wskazano, że "w niniejszej sprawie nastąpiła fikcja doręczenia zastępczego, podczas gdy do zastosowania tego przepisu wymagana jest prawidłowa awizacja przesyłki polegająca na pozostawieniu w skrzynce pocztowej adresata zawiadomienia o możliwości odbioru przesyłki w placówce pocztowej, czego w niniejszej sprawie nie było".
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 178 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm. - dalej: "p.p.s.a.") wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
Przesyłka została nadana na podany adres do doręczeń, z adnotacji operatora pocztowego wynika, że podjęto próbę doręczenia, a informację o pozostawieniu przesyłki w placówce pocztowej pozostawiono w skrzynce pocztowej adresata dwukrotnie - w dniach 8 oraz 23 maja 2018 r. Przesyłka nie została podjęta z placówki pocztowej, wobec czego została zwrócona do nadawcy, a tym samym należy uznać, że nastąpiło skuteczne doręczenie (domniemanie doręczenia), o którym mowa w art. 73 § 4 p.p.s.a. Twierdzenie dotyczące nieotrzymania wezwania nie mogło skutecznie podważyć domniemania doręczenia zastępczego. Do uchylenia zaskarżonego postanowienia nie może bowiem prowadzić argumentacja przedstawiona w zażaleniu, ponieważ odnosi się ona do zasadności przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi kasacyjnej. Przedmiotem kontroli jest zaś wyłącznie postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej, w którym Sąd bada, czy przesłanki, na których oparto to rozstrzygnięcie zostały prawidłowo zastosowane w stanie faktycznym sprawy. W rozpoznawanej sprawie spółka nie uzupełniła braków formalnych skargi kasacyjnej w zakreślonym terminie, w konsekwencji odrzucenie tego pisma przez sąd administracyjny pierwszej instancji ocenić należy jako zgodne z prawem.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 p.p.s.a. w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.
.