Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z regulacją zawartą w art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 z późn. zm./ - powoływanej dalej jako p.p.s.a. - skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje od wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie, wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny - chyba, że przepis szczególny stanowi inaczej. Jako podmioty uprawnione do wniesienia skargi ustawodawca wskazał: stronę, prokuratora, Rzecznika Praw Obywatelskich - po doręczeniu im wyroku z uzasadnienie /art. 173 § 2 p.p.s.a./.
W postępowaniu w sprawie sądowoadministracyjnej stronami są skarżący oraz organ, którego działanie lub bezczynność jest przedmiotem skargi a także uczestnicy postępowania / art. 32, art. 12 w związku z art. 193 p.p.s.a./.
W niniejszej sprawie zaskarżony skargą kasacyjną wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zapadł na skutek wniesienia skargi przez R. M. na decyzję wydaną w dniu 4 listopada 2004r. przez Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i wobec tego to te właśnie podmioty są stronami w rozumieniu przepisów powołanych wyżej, przy czym powyższy wyrok był z urzędu uzasadniany i doręczany przez Sąd i instancji.
Jak wskazano wyżej, skarga kasacyjna wniesiona została przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. - określony jako organ rentowy - w imieniu którego działa pełnomocnik - radca prawny ustanowiony przez Dyrektora tegoż Oddziału. W pełnomocnictwie z dnia 29 czerwca 2005r. Dyrektor Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w S. upoważnił do zastępstwa przed Naczelnym Sądem Administracyjnym radcę prawnego E. S. w sprawie ze skargi R. M., przy czym jako podstawę do udzielenia tegoż pełnomocnictwa powołał pełnomocnictwo nr [...] udzielone mu w dniu 3 stycznia 2005r. przez Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - A. W. i upoważniające go do "reprezentowania Zakładu" w postępowaniu przed sądami powszechnymi w sprawach z zakresu postępowania upadłościowego oraz w postępowaniu przed sądami administracyjnymi - z uprawnieniem do ustanowienia na swoje miejsce innego pełnomocnika będącego pracownikiem Oddziału Zakładu.
Z przytoczonych wyżej okoliczności wynika więc, że skarga kasacyjna w niniejszej sprawie nie została wniesiona przez stronę, gdyż stroną w tej sprawie w postępowaniu sądowoadministracyjnym był Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych jako organ wydający decyzję w drugiej instancji - a nie Zakład Ubezpieczeń Społecznych tj. Oddział tego Zakładu w S.. To właśnie decyzja Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 4 listopada 2004r./i poprzedzające ją postępowanie/ była przedmiotem kontroli przez Sąd I instancji i to wyrok tegoż Sądu stwierdzający jej nieważność jest obecnie przedmiotem skargi kasacyjnej. W konsekwencji więc skarga kasacyjna mogła być wniesiona tylko przez stronę czyli ten organ, którego decyzja była przedmiotem kontroli przez Sąd I instancji i w której to skardze prezentowane jest stanowisko, iż to ten właśnie organ uprawniony był do wydania decyzji a zatem wyrok Sądu I instancji oparty na odmiennym stanowisku tj. wskazujący inny organ odwoławczy, jest niezgodny z obowiązującym prawem.
Jeśli więc skargę kasacyjną wniósł Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. reprezentowany przez radcę prawnego ustanowionego przez Dyrektora tegoż Oddziału - z treści powołanych wyżej pełnomocnictw wynika, iż odnoszą się one do prawa reprezentowania Zakładu a nie Prezesa Zakładu, a są to różne organy - to skarga ta nie została wniesiona przez stronę postępowania i wobec powyższego uznać ją należy za wniesioną przez podmiot do tego nieuprawniony a więc niedopuszczalną.
W uwzględnieniu naprowadzonych wyżej okoliczności Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił skargę kasacyjną działając na podstawie art. 178 w związku z art. 180 i art. 193 p.p.s..a.