Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Kabat - Rembelska po rozpoznaniu w dniu 29 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej K. K. i A.C. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G z dnia 8 lipca 2013 r. sygn. akt I SA/Gd 675/13 w sprawie ze skargi K. K., A. C, V. Sz. na czynność Burmistrza Miasta L. z dnia 14 czerwca 2011 r. nr [..] w przedmiocie dotacji dla przedszkoli postanawia: oddalić skargę kasacyjną. NSA/post.1 - postanowienie "ogólne"
Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. postanowieniem z 8 lipca 2013 r. sygn. akt 675/13 odrzucił skargę K. K., A. C. oraz V. Sz. na czynność Burmistrza Miasta Lęborka z 14 czerwca 2011 r. nr OSŚ pkt 1 w przedmiocie ustalenia kwoty dotacji na jedno dziecko.
W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji przypomniał, że postanowieniem z 24 października 2012 r. sygn. akt I SA/Gd 702/12 odrzucono skargę na powyższą czynność jako niedopuszczalną. Sąd uznał bowiem, że zaskarżona czynność nie podlega kognicji sądów administracyjnych, gdyż w ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.) nie przyznano wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta) kompetencji do określania uprawnień bądź obowiązków w zakresie przyznawania dotacji, o jakich mowa w art. 90 ust. 2b i ust. 2d ustawy. Uprawnienia takie, na podstawie art. 90 ust. 4 wspomnianej ustawy, posiada organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego. Reasumując Sąd stwierdził, że przepisy ustawy o systemie oświaty nie przewidują załatwienia spraw dotacji w formie decyzji administracyjnej, postanowienia, bądź jakiegokolwiek innego aktu lub czynności, o których mowa art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270, dalej: p.p.s.a.).
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z 27 marca 2013 r., II GSK 321/13 uznając za trafny zarzut naruszenia art. 3§ 2 pkt 4 p.p.s.a. w związku z art. 58 § 1 pkt 1 i 6 p.p.s.a. uchylił zaskarżone postanowienie. NSA przyjął, że czynność przyznawania i obliczania dotacji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o systemie oświaty jako akt stosowania prawa wymaga kontroli sądu administracyjnego pod względem zgodności z prawem. NSA wskazał, że przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd pierwszej instancji, przed przystąpieniem do oceny zasadności skargi, oceni zachowanie trybu do wniesienia skargi, o którym mowa w art. 52 § 3 p.p.s.a. i art. 53 § 2 p.p.s.a.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. ponownie rozpoznając sprawę podniósł, że zgodnie z art. 52 § 3 p.p.s.a., jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi, skargę na akty lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 i 4a, można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności - do usunięcia naruszenia prawa, skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa.
Sąd stwierdził, że skarga na czynność organu została wniesiona z uchybieniem terminu określonego w art. 53 § 2 p.p.s.a. Sąd pierwszej instancji przypomniał, że z dokonanych w sprawie ustaleń wynika, że skarżące powzięły informację o podjęciu przez organ czynności dotyczącej wysokości stawki miesięcznej na jedno dziecko w niepublicznym przedszkolu obowiązującej w roku 2011 ze skierowanych do nich przez organ pism datowanych na dzień 15 i 20 czerwca 2011 r. Pisma te zostały skutecznie doręczone każdej ze skarżących; K. K w dniu 29 czerwca 2011 r., A. C w dniu 21 czerwca 2011 r., zaś V. Sz w dniu 24 czerwca 2011 r. W związku z powyższym termin do wezwania organu do usunięcia naruszenia prawa, o którym mowa w art. 53 § 2 p.p.s.a., upływał odpowiednio z dniem: 13 lipca 2011 r., 8 lipca 2011 r. i 5 lipca 2011 r. Skarżące zaś wezwały organ do usunięcia naruszenia prawa pismem z 26 marca 2012 r., na które Burmistrz Miasta Lęborka udzielił odpowiedzi pismem z 24 kwietnia 2012 r. Ze względu na to, że skarżące uchybiły terminowi do wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa, uznać należało, że skarga wniesiona w dniu 25 maja 2012 r. została złożona po upływie terminu do podjęcia tej czynności, co stanowiło podstawę odrzucenia skargi.