Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Stanisław Gronowski (spr.) Sędzia NSA Tadeusz Cysek Sędzia del. WSA Magdalena Bosakirska Protokolant Sylwia Kizińska po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2009 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. -B. Spółki z o.o. w P. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 26 marca 2008 r. sygn. akt VI SA/Wa 1966/07 w sprawie ze skargi M. -B. Spółki z o.o. w P. na uchwały Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...], nr [...], nr [...] w przedmiocie pozostawienia bez rozpoznania wniosków o rozszerzenie koncesji satelitarnej do rozpowszechniania programu telewizyjnego postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie
Postanowieniem z dnia 26 marca 2008 r., sygn. akt VI SA/Wa 1966/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. odrzucił skargi M.- B. Spółki z siedzibą w P., na uchwały Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...], nr [...], nr [...] w przedmiocie pozostawienia bez rozpoznania wniosków o rozszerzenie koncesji satelitarnej do rozpowszechniania programu telewizyjnego.
Sąd I instancji orzekał na tle następującego stanu faktycznego:
W dniu [...] kwietnia 2007 r. Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, zwanej dalej "KRRiT", wydał w porozumieniu z Prezesem Urzędu Komunikacji Elektronicznej, ogłoszenie o możliwości uzyskania koncesji na rozpowszechnianie programu telewizyjnego. Ogłoszenie zostało opublikowane na podstawie art. 34 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2004 r. Nr 253, poz. 2531 ze zm.) w Monitorze Polskim Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 maja 2007 r., Nr 30, poz. 335 i stanowiło podstawę do składania wniosków o zmianę, w trybie art. 155 k.p.a., posiadanej przez wnioskodawcę koncesji, polegającą na rozszerzeniu koncesji o kolejną stację nadawczą, na okres do wygaśnięcia zmienianej koncesji, na rozpowszechnianie programu telewizyjnego o charakterze uniwersalnym, tzn. programu zawierającego różne gatunki i formy telewizyjne oraz różnorodną problematykę.
W dniu [...] czerwca 2007 r. M.- B. Sp. z o.o. zwana dalej "skarżącą" wystąpiła z wnioskiem:
1) nr [...] o rozszerzenie koncesji satelitarnej do rozpowszechniania programu telewizyjnego za pomocą stacji nadawczej L. w województwie w.;
2) nr [...] o rozszerzenie koncesji satelitarnej do rozpowszechniania programu telewizyjnego za pomocą stacji nadawczej W. w województwie d.;
3) nr [...] o rozszerzenie koncesji satelitarnej do rozpowszechniania programu telewizyjnego za pomocą stacji nadawczej N. S. w województwie m.;
Uchwałami nr [...], nr [...]i nr [...] z dnia [...] lipca 2007 r. KRRiT, działając na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o radiofonii i telewizji oraz § 17 ust. 1 rozporządzenia KRRiT z dnia 4 stycznia 2007 r. w sprawie zawartości wniosku o udzielenie koncesji oraz szczegółowego trybu postępowania w sprawach udzielania i cofania koncesji na rozpowszechnianie i rozprowadzanie programów radiofonicznych i telewizyjnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 5, poz. 41) zwanego dalej "rozporządzeniem KRRiT z dnia 4 stycznia 2007 r." pozostawiła bez rozpoznania wnioski skarżącej. Stosownie do § 17 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia KRRiT z dnia 4 stycznia 2007 r., wnioski niezgodne z warunkami określonymi w ogłoszeniu w zakresie przedmiotu postępowania, określenia charakteru programu lub warunków technicznych pozostawia się bez rozpoznania.
O pozostawieniu wniosków M.- B. Sp. z o.o. bez rozpoznania organ powiadomił zarówno skarżącą, jak i pozostałe strony postępowania prowadzonego w związku z ogłoszeniem Przewodniczącego KRRiT.
W powiadomieniach organ podniósł, iż wnioski spółki są niezgodne z przedmiotem ogłoszenia za względu na fakt, iż o kolejną stację nadawczą może starać się jedynie nadawca wykorzystujący już, na podstawie wydanej koncesji, stację lub stacje nadawcze. W ocenie KRRiT zarówno ustawa o radiofonii i telewizji jak i Rozporządzenie KRRiT z dnia 4 stycznia 2007 r. oraz ustawa z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800, ze zm.), określenie "stacja nadawcza" używa w odniesieniu do nadawania naziemnego, a w przypadku nadawania satelitarnego mowa jest o "stacji dosyłowej" do satelity. Wnioskodawca nie wykorzystuje stacji nadawczej, toteż zdaniem organu nie może ubiegać się o rozszerzenie koncesji o kolejną stację nadawczą. Ponadto koncesja wydana spółce w pkt. III przewiduje, iż: "Program będzie miał charakter wyspecjalizowany: ekonomiczno-informacyjny, to znaczy, że będzie omawiał zagadnienia ekonomiczne, gospodarcze, finansowe, prawne przydatne dla przedsiębiorców, właścicieli firm, menadżerów w kreatywnym dostosowaniu się do zmiennych warunków prowadzenia działalności. W programie prezentowany będzie także region Wielkopolski w aspekcie jego walorów gospodarczych, produkcyjnych, handlowych i kulturalnych." Zatem spółka nie może ubiegać się o rozszerzenie koncesji również ze względu na inny, niż w ogłoszeniu charakter nadawanego programu.