Zażalenie na postanowienie WSA w S. w sprawie ze skargi na postanowienie SKO w S. , nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : sędzia NSA Cezary Pryca po rozpoznaniu w dniu 8 sierpnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia "B." Spółki z o.o. w S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S. z dnia 27 czerwca 2012 r., sygn. akt I SA/Sz 1085/11 w zakresie odmowy przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi "B." Spółki z o.o. w S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] października 2011 r., nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Sz. postanowieniem z dnia 27 czerwca 2012 r. sygn. akt I SA/Sz 1085/11 odmówił "B." Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Sz. przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od wpisu sądowego od skargi kasacyjnej.

Sąd I instancji wyjaśnił, że Spółka prowadzi działalność w zakresie usługi myjni samochodowej oraz sprzedaży i serwisu opon samochodowych. Jak wynika ze złożonego wniosku o przyznanie prawa pomocy kapitał zakładowy Spółki wynosi 200.000,00 zł. wartość środków trwałych według bilansu za ostatni rok wynosi 384.130,03 zł. zaś za ostatni rok obrotowy Spółka wykazała zysk w kwocie 8.257,00 zł. Mając na uwadze te okoliczności Sąd I instancji stwierdził, że Spółka nie znajduje się w trudnej sytuacji ekonomicznej, która uniemożliwiałaby jej opłacenie wpisu od skargi kasacyjnej w kwocie 100,00 zł. Przeciwnie Spółka udowodniła, że jej działalność w ostatnim roku podatkowym przyniosła dochód.

Nie zgadzając się z rozstrzygnięciem Sądu I instancji Spółka wniosła na powyższe postanowienie zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Spółka podniosła, że aktualnie ma problemy finansowe, na dowód czego załączyła wydruk z rachunku bankowego aby potwierdzić brak bieżących środków finansowych na koncie. Jednocześnie Spółka zaznaczyła, że posiadanie majątku w znacznej wysokości nie może pozbawiać jej prawa pomocy, w sytuacji gdy Spółka znalazła się w trudnej sytuacji finansowej.

Naczelny Sąd Administracyjny, zważył co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne.

Instytucja przyznania prawa pomocy osobie prawnej została uregulowana w art. 246 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270), dalej p.p.s.a., zgodnie z którym prawo pomocy może zostać przyznane osobie prawnej w zakresie całkowitym, gdy wykaże, że nie ma żadnych środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania, a w zakresie częściowym, gdy wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania. Należy zauważyć, że regulacja zawarta w art. 246 § 2 p.p.s.a. stanowi odstępstwo od zasady ustanowionej w art. 199 p.p.s.a., w myśl której strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.

Zgodnie z treścią art. 252 § 1 p.p.s.a. sąd rozpatrując wniosek strony o przyznanie prawa pomocy powinien brać pod uwagę jej stan majątkowy oraz dochody. Pod pojęciem stanu majątkowego należy rozumieć nie tylko zasób gotówki znajdujący się w posiadaniu strony, lecz również środki finansowe ulokowane w majątku ruchomym i nieruchomościach. W razie pojawienia się wątpliwości co do przedstawionych w formularzu danych sąd może na podstawie art. 255 p.p.s.a. wezwać stronę do złożenia dodatkowych oświadczeń lub przedłożenia dokumentów źródłowych dotyczących jej stanu majątkowego, dochodów, stanu rodzinnego, jeżeli oświadczenie strony zawarte we wniosku, o którym mowa w art. 252 § 2 p.p.s.a. okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego, jej możliwości płatniczych lub jeżeli dane przedstawione we wniosku budzą wątpliwości ( por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 lipca 2009 r. sygn. akt I FZ 180/09). Sąd I instancji nie znalazł podstaw do zastosowania art. 255 p.p.s.a. w rozpoznawanej sprawie, gdyż informacje podane przez Spółkę w formularzu uznał za wystarczające do podjęcia rozstrzygnięcia odnośnie prawa pomocy.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego ocena wniosku została przeprowadzona w sposób prawidłowy. Sąd I instancji dokonał rzetelnej analizy wniosku o przyznanie prawa pomocy i zawartego w nim oświadczenia o majątku oraz dochodach i doszedł do trafnego wniosku, że Spółka nie wykazała braku środków finansowych na poniesienie kosztów postępowania sądowego. Spółka nie uprawdopodobniła, że jest niewypłacalna lub że jej wypłacalność jest w jakikolwiek sposób zagrożona. Zasadnie Sąd I instancji stwierdził, że skoro kapitał zakładowy Spółki wynosi 200.000,00 zł, wartość środków trwałych wg bilansu za ostatni rok wyniosła 384.130,03 zł a ostatni rok obrotowy Spółka zamknęła zyskiem w kwocie 8.257,00 zł, to jest w stanie ponieść koszty sądowe wpisu od skargi kasacyjnej w wysokości 100,00 zł. Spółka prowadzi działalność gospodarczą znacznych rozmiarów i posiada trwały majątek o wartości wielokrotnie przekraczającej wysokość wymaganego wpisu, zatem trudno w tej sytuacji uznać, że spełnia ona warunki udzielenia prawa pomocy określone w art. 246 § 2 pkt 2 p.p.s.a.

Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 p.p.s.a. w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1