Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Kręcisz po rozpoznaniu w dniu 18 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia A. G. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w K. z dnia 23 maja 2013 r. sygn. akt II SA/Ke 396/13 w zakresie rozdzielenia skarg w sprawie ze skargi A. G. na uchwałę Rady Powiatu w B. z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia rozkładu godzin pracy aptek ogólnodostępnych postanawia: odrzucić zażalenie
A. G. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w K. 113 uchwał Rady Powiatu w B. podjętych w latach 2011, 2012 i 2013, wnosząc o stwierdzenie nieważności tych uchwał.
Przewodniczący Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w K. zarządzeniem z dnia 23 maja 2013 r., wydanym na podstawie art. 57 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.
- dalej p.p.s.a.) zarządził rozdzielenie skarg A. G. na poszczególne uchwały Rady Powiatu w B.i każdą z tych skarg zarejestrował pod inną, odrębną sygnaturą.
Skarga A. G. na uchwałę Rady Powiatu w B. z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] w sprawie ustalenia rozkładu godzin pracy aptek ogólnodostępnych na terenie Powiatu B. została zarejestrowana pod sygn. akt II SA/Ke 396/13.
W zażaleniu A. G. domagał się uchylenia zarządzenia o rozdzieleniu skargi. W uzasadnieniu stwierdził, że rozdzielenie skargi jest sprzeczne z ekonomiką procesową oraz jest nieuzasadnione, a koszty które musi ponieść w związku z rozdzieleniem skargi są znaczne i w ocenie żalącego się, zmierzają do pozbawienia go prawa do Sądu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zażalenie podlega odrzuceniu.
Z art. 194 § 1 p.p.s.a. wyraźnie i jednoznacznie wynika, że zażalenie przysługuje: po pierwsze - w przypadkach przewidzianych w ustawie, po drugie - na enumeratywnie wymienione w pkt od 1 do 10 tegoż przepisu postanowienia. Wśród tych postanowień (abstrahując od odmienności formy prawnej - postanowienie/zarządzenie) nie zostało wymienione rozstrzygnięcie o rozdzieleniu skarg. Z kolei przykładem zarządzenia zaskarżalnego w drodze zażalenie przewidzianego w ustawie jest np. zarządzenie, o którym mowa w art. 227 § 1 p.p.s.a. Przepis ten stanowi bowiem, że zażalenie przysługuje na zarządzenie przewodniczącego w przedmiocie kosztów sądowych. Gdyby wolą ustawodawcy było stworzenie możliwości zaskarżenia zarządzenia w przedmiocie rozdzielenia skarg, to zapewne posłużyłby się podobną formułą w odniesieniu do tego zarządzenia, czego jednak nie uczynił. Skoro zatem na zarządzenie wydane w przedmiocie rozdzielenia skarg nie przewidziano w ustawie możliwości wniesienia zażalenia, to w konsekwencji nie może ono być w tym trybie kwestionowane, a złożone zażalenie musi podlegać odrzuceniu.
Na marginesie należy wskazać, że poza sporem pozostaje fakt, że A.G. w jednym piśmie zaskarżył 113 uchwał Rady Powiatu w B.. Zgodnie zaś z art. 57 § 3 p.p.s.a., jeżeli w jednym piśmie zaskarżono więcej niż jeden akt lub czynność albo bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania, przewodniczący zarządza rozdzielenie tych skarg. Przewodniczący jest zatem zobligowany do zastosowania wskazanej normy prawnej. Oznacza to, że każdorazowo gdy strona w jednym piśmie zaskarży kilka aktów, lub też uczyni przedmiotem skargi bezczynność w zakresie niewydania większej ilości aktów, to sąd - do którego złożona została taka skarga - zobowiązany jest rozdzielić skargi, nadać każdej ze skarg nową, odrębną sygnaturę, po czym orzekać w każdej z tych spraw indywidualnie.
Skoro A.G. skargą objął 113 uchwał, to Sąd I instancji słusznie rozdzielił wszystkie wniesione doń skargi oraz skargi na poszczególne uchwały zarejestrował odrębnie (jako odrębne sprawy sądowoadministracyjne).
Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 178 p.p.s.a. w związku z art. 180 i 197 § 2 p.p.s.a., zażalenie jako niedopuszczalne odrzucił.