Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Jagielska po rozpoznaniu w dniu 3 września 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia J. Sz. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 18 czerwca 2015 r. sygn. akt V SA/Wa 2259/13 w zakresie odrzucenia zażalenia w sprawie ze skargi J. Sz. na decyzję Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie rozłożenia na raty należności z tytułu opłat abonamentowych postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. postanowieniem z dnia 18 czerwca 2015 r. o sygn. akt V SA/Wa 2259/13, orzekając na podstawie art. 178 w związku z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej jako p.p.s.a., odrzucił zażalenie J. Sz. na postanowienie z dnia [...] maja 2015 r. w przedmiocie pozostawienia bez rozpoznania wniosku o przyznanie prawa pomocy w sprawie z jego skargi na decyzję Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia [...] lipca 2013 r. o rozłożeniu na raty należności z tytułu opłat abonamentowych.
Wyjaśniając motywy podjętego rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że J. Sz. nie złożył wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu, dlatego też postanowieniem z dnia 8 maja 2015 r. Sąd pozostawił wniosek bez rozpoznania. Odpis tego postanowienia doręczono skarżącemu w dniu 29 maja 2015 r., więc termin do wniesienia zażalenia upływał z dniem 5 czerwca 2015 r. Zażalenie na powyższe postanowienie J. Sz. nadał w urzędzie pocztowym 8 czerwca 2015 r., zatem uchybił terminowi 7 dni do wniesienia zażalenia. Z tego względu Sąd odrzucił zażalenie jako wniesione po upływie terminu. Na marginesie WSA zaznaczył, że urzędowy formularz PPF był skarżącemu przesyłany dwukrotnie wraz z pouczeniem o konsekwencjach braku jego wypełnienia.
W zażaleniu złożonym do Naczelnego Sądu Administracyjnego J. Sz. stwierdził, że "sprawa nie może być tak dalej załatwiana" i zwrócił się o przydzielenie adwokata do pomocy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do treści z art. 194 § 1 pkt 8 p.p.s.a. zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej jako NSA) przysługuje na postanowienie wojewódzkiego sądu administracyjnego, którego przedmiotem jest odrzucenie zażalenia, natomiast zgodnie z prawidłowo przywołanym przez Sąd I instancji art. 194 § 2 p.p.s.a. zażalenie wnosi się w terminie siedmiu dni od doręczenia postanowienia.
Postanowienie z dnia 8 maja 2015 r. w przedmiocie pozostawienia wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania, prawidłowo doręczono J. Sz. w dniu 29 maja 2015 r. (vide: ZPO, k. 101 akt sądowych), a zatem termin siedmiu dni do wniesienia zażalenia upływał z dniem 5 czerwca 2015 r. Skarżący wniósł zażalenie 8 czerwca 2015 r. (vide: koperta listu poleconego, k. 103 akt sądowych) - jak trafnie stwierdził Sąd I instancji - po terminie przewidzianym w art. 194 § 2 p.p.s.a. Powyższe nakazywało wręcz odrzucić zażalenie jako złożone z uchybieniem terminu, a to oznacza, że kontrolowane postanowienie z dnia 18 czerwca 2015 r. jest zgodne z prawem.
Podkreślenia wymaga, że żądania J. Sz. o ustanowienie adwokata z urzędu nie rozpatrywał Sąd I instancji, toteż NSA nie kontrolował działania Sądu w tym przedmiocie. Na obecnym etapie sprawy kontroli sądu kasacyjnego podlegało jedynie objęte zażaleniem postanowienie z dnia 18 czerwca 2015 r. o odrzuceniu zażalenia na postanowienie z dnia 8 maja 2015 r., wydane - jak była już o tym mowa - w zakresie pozostawienia bez rozpoznania wniosku o przyznanie prawa pomocy.
Niemniej jednak, mając na uwadze stan sprawy, NSA wyjaśnia skarżącemu, że ubiegając się o pomoc prawną z urzędu, powinien spełnić wymagania określone ustawą Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Elementarnym wymogiem jest złożenie wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu prawidłowo wypełnionym i podpisanym. Takiego wniosku w aktach sprawy brak.
Z wymienionych powodów oraz na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a. NSA postanowił jak w sentencji.