Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : sędzia NSA Joanna Sieńczyło - Chlabicz po rozpoznaniu w dniu 13 sierpnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 maja 2014 r., sygn. akt V SA/Wa 868/14 w przedmiocie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi [...] na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do zwrotu dofinansowania z budżetu Unii Europejskiej postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 15 maja 2014 r., sygn. akt V SA/Wa 868/14, wstrzymał [...] wykonanie decyzji Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...], w przedmiocie zobowiązania do zwrotu dofinansowania z budżetu Unii Europejskiej.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji podniósł, że [...] (dalej: skarżąca lub wnioskodawca) wniosła o wstrzymanie wykonania decyzji Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] lutego 2014 r.
W uzasadnieniu wniosku skarżąca podniosła, że na podstawie zaskarżonej decyzji został nałożony na nią obowiązek zwrotu części przyznanego dofinansowania w łącznej wysokości [...] zł wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych. Skarżąca podniosła, że ww. część dofinansowania zwróciła organowi w dwóch transzach. Tym samym uregulowała całą należność, jaką na podstawie decyzji winna była zwrócić. Dokonując zwrotu części dofinansowania, o której mowa powyżej, nie była świadoma, iż zwracając środki po wyznaczonym terminie 14 dni naraża się na nieodwracalne konsekwencje w postaci wykluczenia z możliwości otrzymania środków przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich. Brak wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji spowoduje wpisanie skarżącej do rejestru podmiotów wykluczonych z możliwości otrzymania środków przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich - zgodnie z art. 207 ust. 4 pkt 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885 ze zm.; powoływanej dalej jako: u.f.p.). Wpisanie zaś skarżącej do ww. rejestru spowoduje jej wykluczenie z możliwości otrzymania środków na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich, w których skarżąca jest już beneficjentem, lub w stosunku, do których złożyła, bądź zamierza złożyć wniosek o dofinansowanie. Taka sytuacja prowadzi do wyrządzenia szkody w postaci wstrzymania płatności na rzecz skarżącej, jako beneficjenta programów unijnych, jak również doprowadzi do nieodwracalnych skutków w postaci wykluczenia skarżącej z udziału w programach, w ramach których ubiega się lub zamierza ubiegać się o dofinansowanie. Podniosła, że aktualnie jest partnerem w projekcie realizowanym w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, poddziałanie [...], a także ubiega się o dofinasowanie z działania [...] Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka (w ramach naboru w 2013 r.).
Sąd I instancji, rozpoznając złożony wniosek podniósł, że wnioskodawca uprawdopodobnił wystąpienie przesłanki określonej w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.), tj. spowodowania trudnych do odwrócenia skutków finansowych dla strony skarżącej w przypadku wykonania zaskarżonej decyzji.
Zdaniem WSA, strona skarżąca trafnie wskazała, że zaskarżona decyzja pociąga za sobą skutki zdecydowanie dalej idące aniżeli wyłącznie w zakresie zwrotu części otrzymanego dofinansowania. Zaskarżona decyzja, bez wstrzymania jej wykonania, prowadzić będzie do sytuacji, w której strona skarżąca poprzez wpisanie do rejestru zostanie wykluczona z możliwości otrzymania środków na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich, w których jest beneficjentem lub w stosunku do których zgłosiła wniosek o uzyskanie dofinansowania. Taka sytuacja prowadzi więc do wyrządzenia stronie skarżącej szkody w postaci wstrzymania płatności na jej rzecz, jako beneficjenta programów unijnych, jak również doprowadzi do nieodwracalnych skutków w postaci wykluczenia strony skarżącej z udziału w programach, w ramach których złożyła wniosek o dofinansowanie lub zamierza aplikować w najbliższym czasie.