Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Włodzimierz Ryms (sprawozdawca), Sędziowie NSA: Zofia Flasińska, Marek Stojanowski, po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi K. i R. R. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gdańsku w sprawie ze skargi K. i R. R. na bezczynność Prezydenta Miasta Bydgoszczy w przedmiocie wydania decyzji w sprawie o wykup nieruchomości, sygn. akt II SAB/Gd 22/96 postanawia: odrzucić skargę na przewlekłość postępowania.
Skarżący K. i R. R. wnieśli skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gdańsku w sprawie z ich skargi na bezczynność Prezydenta Miasta Bydgoszczy w przedmiocie wydania decyzji w sprawie wykupienia nieruchomości.
Z akt sprawy wynika, że postanowieniem z dnia 3 grudnia 1996 r., sygn. akt II SAB/Gd 22/96 Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Gdańsku odrzucił skargę K. i R. R. na bezczynność Prezydenta Miasta Bydgoszczy w sprawie wydania decyzji o wykup nieruchomości. W dniu 22 listopada 2004 r. skarżący złożyli skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Bydgoszczy. Postanowieniem z dnia 9 lutego 2005 r., sygn. akt II OPP 12/05 Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił skargę na przewlekłość postępowania. W dniu 19 sierpnia 2013 r. skarżący wnieśli skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gdańsku. Skarga ta została odrzucona postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 września 2013 r., sygn. akt II OPP 37/13. W dniu 7 października 2013 r. skarżący wnieśli kolejną skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gdańsku.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gdańsku została wniesiona przez skarżących w dniu 7 października 2013 r., a więc po odrzuceniu skargi przez Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Gdańsku prawomocnym postanowieniem z dnia 3 grudnia 1996 r., sygn. akt II SAB/Gd 22/96 Oznacza to, że postępowanie w tej sprawie zostało zakończone prawomocnym postanowieniem z dnia 3 grudnia 1996 r.
Poprzednie skargi na przewlekłość postępowania w tej sprawie zostały odrzucone postanowieniami NSA z dnia 9 lutego 2005 r., sygn. akt II OPP 12/05 oraz z dnia 5 września 2013 r., sygn. akt II OPP 37/13, z uwagi na zakończenie postępowania w tej sprawie. Ocena prawna przyjęta w tych postanowieniach Naczelnego Sądu Administracyjnego jest wiążąca, albowiem nie zmieniły się okoliczności faktyczne sprawy i nadal pozostaje prawomocne postanowienie o odrzuceniu skargi. Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego nie podlegają zaskarżeniu, a wobec tego stają się prawomocne z chwilą ich wydania. Zatem kolejna skarga na przewlekłość postępowania w tej sprawie jest także niedopuszczalna.
W tym stanie rzeczy skarga na przewlekłość postępowania jest niedopuszczalna, ponieważ skarga taka, stosownie do przepisu art. 5 ust.1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm.), zwanej dalej ustawą, może być wniesiona w toku postępowania w sprawie.
Z tego względu Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 178 i 180 w związku z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) oraz w związku z art. 8 ust. 2 ustawy odrzucił skargę na przewlekłość postępowania.