Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Gliniecki po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku B. B. o zwrot kosztów podróży w sprawie zakończonej wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 marca 2008 r., sygn. akt II OSK 122/07 oddalającego skargę kasacyjną M. M. i S. M. oraz odrzucającego skargę kasacyjną J. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 2 sierpnia 2006 r., sygn. akt III SA/Po 251/05 oddalającego skargę M. M. i S. M. na decyzję Wojewody W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie wymeldowania postanawia: oddalić wniosek o zwrot kosztów podróży
Wyrokiem z dnia 4 marca 2008 r. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną M. M. i S. M. oraz odrzucił skargę kasacyjną J. B. wniesione od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 2 sierpnia 2006 r., sygn. akt III SA/Po 251/05.
Pismem z dnia 4 marca 2008 r. uczestniczka postępowania B. B., która była obecna na rozprawie, złożyła wniosek o zwrot kosztów podróży i załączyła do wniosku kopię biletu PKP. Wniosek ten, jak wynika z akt sprawy, został złożony po zamknięciu rozprawy i ogłoszeniu wyroku w dniu 4 marca 2008 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 210 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a., strona traci uprawnienie do żądania zwrotu kosztów, jeżeli najpóźniej przed zamknięciem rozprawy bezpośrednio poprzedzającej wydanie orzeczenia nie zgłosi wniosku o przyznanie należnych kosztów. Stronę działającą bez adwokata lub radcy prawnego sąd powinien pouczyć o skutkach niezgłoszenia wniosku w powyższym terminie. W niniejszej sprawie wniosek B. B. został złożony, jak wynika z akt sprawy, po zamknięciu rozprawy i ogłoszeniu wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, a w zawiadomieniu o rozprawie B. B. została prawidłowo pouczona o treści art. 210 § 1 p.p.s.a. Wobec tego wniosek należało oddalić.
Na marginesie wskazać należy, że zgodnie z generalną zasadą postępowania sądowoadministracyjnego wyrażoną w art. 199 p.p.s.a., to na stronach ciąży obowiązek ponoszenia kosztów postępowania związanych z ich udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Wobec tego jedynie w drodze wyjątku można domagać się zwrotu kosztów związanych z udziałem w sprawie, a wyjątki te wskazują przepisy art. 200, 201, 203 i 204 p.p.s.a.
W postępowaniu kasacyjnym zwrot kosztów między stronami reguluje art. 203 i 204 p.p.s.a. Zgodnie z art. 203 zwrot niezbędnych kosztów postępowania kasacyjnego należy się stronie, która wniosła skargę kasacyjną - od organu, jeżeli w wyniku uwzględnienia skargi kasacyjnej został uchylony wyrok sądu I instancji oddalający skargę, a - od skarżącego, jeżeli w wyniku uwzględnienia skargi kasacyjnej został uchylony wyrok sądu I instancji uwzględniający skargę. Stosownie zaś do art. 204 p.p.s.a. w razie oddalenia skargi kasacyjnej strona, która wniosła skargę kasacyjną, obowiązana jest zwrócić niezbędne koszty postępowania kasacyjnego poniesione przez organ, jeżeli zaskarżono skargą kasacyjną wyrok sądu I instancji oddalający skargę, a przez skarżącego, jeżeli zaskarżono skarga kasacyjną wyrok sądu I instancji uwzględniający skargę.
Z przepisów tych wynika, że w niniejszej sytuacji nie istniały podstawy do zasądzenia na rzecz B. Bi. żądanego zwrotu kosztów. Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 4 marca 2008 r. oddalił bowiem skargę kasacyjną M. M. i S. M. oraz odrzucił skargę kasacyjną J. B. od wyroku wydanego w sprawie ze skargi M. M. i S. M.. B. B. nie była skarżącą przed sądem I instancji, której należałby się zwrot kosztów na podstawie art. 204 pkt 2 p.p.s.a., a Naczelny Sąd Administracyjny nie uwzględnił jej skargi kasacyjnej, co uprawniałoby do żądania zwrotu kosztów w oparciu o art. 203 p.p.s.a.. B. B. była jedynie uczestniczką tego postępowania. Zgodnie z art. 209 p.p.s.a., wniosek strony o zwrot kosztów sąd rozstrzyga w każdym orzeczeniu uwzględniającym skargę oraz w orzeczeniu, o którym mowa w art. 201, art. 203 i art. 204 p.p.s.a. Zgodnie z art. 204 p.p.s.a. nie zachodziły podstawy do zasądzenia kosztów podróży na rzecz B. B..
W tej sytuacji Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 199 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji postanowienia.