Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Mazowieckiego w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie ustalenia wynagrodzenia burmistrza
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędziowie sędzia NSA Paweł Miładowski sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Gminy B. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 listopada 2018 r. sygn. akt II SA/Wa 1674/18 w sprawie ze skargi Gminy B. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Mazowieckiego z dnia (...) lipca 2017 r. nr (...) w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie ustalenia wynagrodzenia burmistrza postanawia: 1. uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania; 2. sprostować zaskarżone postanowienie w ten sposób, że zawarte w komparycji postanowienia określenie "Rady Miejskiej w B." zastępuje się określeniem "Gminy B.".

Uzasadnienie strona 1/4

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 5 listopada 2018 r. sygn. akt II SA/Wa 1674/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę Gminy B. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Mazowieckiego z dnia (...) lipca 2017 r. nr (...) w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie ustalenia wynagrodzenia burmistrza.

Sąd pierwszej instancji stwierdził, że w niniejszej sprawie jako stronę skarżącą wskazano Radę Miejską w B., czyli organ stanowiący Gminy B., podczas gdy uprawnienie do zaskarżenia zarządzenie zastępczego przysługiwało Gminie B. Należy odróżnić kwestie oznaczenia podmiotu legitymowanego do wniesienia skargi do sądu administracyjnego, organu reprezentującego ten podmiot w postępowaniu oraz organu podejmującego akt będący podstawą do wniesienia skargi. Warunkiem skutecznie wniesionej skargi do sądu administracyjnego jest posiadanie zdolności sądowej. Zgodnie z art. 28 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) zwanej dalej w skrócie "P.p.s.a.", osoby prawne mające zdolność sądową dokonują czynności w postępowaniu przez organy albo osoby uprawnione do działania w ich imieniu.

W przypadku gminy - osoby prawnej - wyznaczenie organu uprawnionego do działania w postępowaniu sądowoadministracyjnym następuje na podstawie przepisów ustrojowych, tj. ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994) zwanej dalej w skrócie u.s.g. Art. 31 u.s.g. stanowi, że burmistrz reprezentuje gminę na zewnątrz. Jest to ustawowa kompetencja uprawniająca do reprezentacji gminy i pozycja ta nie może być uchylona poprzez działanie rady gminy. Funkcję reprezentanta gminy "na zewnątrz" ustawa powierza jedynie burmistrzowi jako organowi wykonawczemu również w postępowaniach sądowych. Gmina jako podmiot władzy publicznej posiada osobowość prawną i to ona ma zdolność sądową w postępowaniu sądowoadministracyjnym.

Postępowanie sądowoadministracyjne może być prowadzone jako postępowanie bezwzględnie oparte na zasadzie skargowości. O niedopuszczalności drogi sądowoadministracyjne będzie stanowić skarga wniesiona przez podmiot, który nie jest legitymowany do wniesienia danego rodzaju pisma. Zawarta w art. 98 ust. 3 i 3a u.s.g. legitymacja do zaskarżenia rozstrzygnięcia organu nadzorczego wyłącza stosowanie art. 50 P.p.s.a. i skarga podmiotu innego niż określonego w tym przepisie jest niedopuszczalna (tak też Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w postanowieniu z dnia 7 lutego 2006 r. sygn. akt II SA/Bk 61/06, opub. w Lex nr 192860).

Sąd dodał, że konwalidowanie przez pełnomocnika strony skarżącej czynności wniesienia skargi poprzez zmianę podmiotu wnoszącego skargę na Gminę B. nie jest brakiem formalnym skargi podlegającym uzupełnieniu.

Sąd pierwszej instancji stwierdził, że jeżeli skarga została wniesiona przez Radę Miejską w B. to należało uznać, że skarżąca takiej legitymacji nie posiada, zatem wniesiona skarga podlegała odrzuceniu.

W skardze kasacyjnej Gmina B. zaskarżyła powyższe postanowienie w całości i wniosła o jego przekazanie do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.

Strona 1/4