Sygn. akt II OSK 1651 / 14 POSTANOWIENIE Dnia 1 lipca 2014 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku [...] S.A. w W. o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi kasacyjnej [...] S.A. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 kwietnia 2014 r. sygn. akt VII SA/Wa 2512/13 w sprawie ze skargi [...] S.A. w W. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] września 2013 r. znak: [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia.
Wyrokiem z dnia 2 kwietnia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę [...] S.A. w W. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] września 2013 r., utrzymujące w mocy postanowienie organu I instancji z dnia [...] lipca 2013 r., którym nałożono na skarżącą Spółkę grzywnę w wysokości 40.000 zł w celu przymuszenia do wykonania obowiązku określonego w tytule wykonawczym z dnia 22 maja 2013 r., tj. usunięcia w terminie do dnia 30 listopada 2012 r. stwierdzonych nieprawidłowości w wiadukcie drogowym.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wraz z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia złożyła [...] S.A. w W. Jak wskazała strona skarżąca, przeprowadzenie remontu wiaduktu drogowego wymagałoby poniesienia przez nią znacznych nakładów finansowych, szacowanych na około 950.000 zł, okresowych zamknięć linii kolejowej biegnącej pod wiaduktem oraz wyłączeń sieci trakcyjnej, co wygeneruje dodatkowe koszty. Nakłady te nie były przewidziane w planie działalności Spółki na rok 2014 r. i musiałyby zostać sfinansowane ze środków przeznaczonych na realizację ustawowo określonych zadań w zakresie utrzymania infrastruktury kolejowej, kosztem ograniczenia możliwości realizacji tychże zadań. Ponadto wydatkowane koszty remontu nie będą mogły zostać w prosty sposób odzyskane w przypadku uchylenia zaskarżonych decyzji i stwierdzenia wobec tego braku obowiązku ich poniesienia. Również wobec planowanych zamierzeń inwestycyjnych obiekt ten może stracić całkowicie znaczenie komunikacyjne. Nadto, ponosząc nakłady na remont wiaduktu, skarżąca zmuszona byłaby inwestować w obcy środek trwały.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na podstawie art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.- zwanej dalej P.p.s.a.) sąd może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżanego aktu, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Z przyjętej wykładni powołanego przepisu wynika, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności dopuszczalne jest również na etapie postępowania kasacyjnego (por. uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 kwietnia 2007 r. sygn. akt I GPS 1/07, ONSAiWSA 2007 r., z. 4, poz. 77).
Wskazując na powyższe, w związku z argumentacją rozpoznawanego wniosku, podkreślić należało co stanowi przedmiot niniejszego postępowania, a więc również co jest przedmiotem tego wniosku. Stanowi go postanowienie o nałożeniu grzywny na zobowiązanego w celu przymuszenia, a więc środka egzekucyjnego w postępowaniu egzekucyjnym dotyczącym należności niepieniężnych. Postanowienie to nie jest źródłem nałożonych obowiązków, ale sposobem mobilizowania ich adresata (zobowiązanego) do ich wykonania. Z tych też przyczyn powoływanie argumentacji dotyczącej zasadności samego obowiązku wykonania remontu przedmiotowego wiaduktu, prawidłowości ustalenia jego adresata, wysokości kosztów jego przeprowadzenia, czy ekonomicznej zasadności w ogóle jego prowadzenia pozostawały bez związku z przedmiotem niniejszej sprawy. Mówiąc wprost, ocena legalności ostatecznej decyzji Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] października 2012 r., utrzymującej w mocy decyzję organu I instancji z dnia [...] sierpnia 2012 r., którą nałożono na skarżącą nakaz usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości wykraczała poza granice niniejszej sprawy, zaś fakt ich kwestionowania przez stronę skarżącą nie mógł stanowić podstaw do udzielenia ochrony tymczasowej w postępowaniu egzekucyjnym.
Odnosząc się z kolei do przedmiotu niniejszej sprawy, stwierdzić trzeba, iż konieczność zapłacenia przez skarżącą grzywny sama w sobie nie przesądza o wystąpieniu przesłanek z art. 61 § 3 P.p.s.a. Również w razie podważenia jej legalności zwrot tej kwoty nastąpi od organu egzekucyjnego, co zasadniczo wyklucza brak możliwości jej odzyskania. Skarżąca w rozpoznawanym wniosku nie przedstawiła natomiast żadnej takiej argumentacji, która uprawdopodobniałaby niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków grożących jej w razie wykonania postanowienia o nałożeniu grzywny, podając konkretne okoliczności faktyczne dotyczące jej sytuacji finansowej. Na marginesie wskazać należy, iż skarżąca może uniknąć zapłacenia całej kwoty grzywny, wykonując egzekwowany obowiązek stosownie do art. 125 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm.) i art. 126 tej ustawy. Zaznaczyć także trzeba, iż z informacji znanych Sądowi z urzędu wynika, iż Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 15 maja 2014 r. sygn. akt II OSK 2270/13 odmówił wstrzymania wykonania decyzji Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] października 2012 r., której niewykonanie stanowiło podstawę nałożenia na stronę skarżącą przedmiotowej grzywny.
W tym stanie sprawy, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 61 § 3 w zw. z art. 193 P.p.s.a. oddalił rozpoznawany wniosek.