Skarga kasacyjna od postanowienia WSA w Poznaniu w sprawie ze skargi Stowarzyszenia W. na uchwalę Rady Miasta Poznania nr XXXV/290/IV/2003 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Śródmieście Poznań
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Jaśkowska po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Stowarzyszenia W. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 16 grudnia 2004 r. sygn. akt II SA/Po 886/04 w zakresie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi Stowarzyszenia W. na uchwalę Rady Miasta Poznania z dnia 16 grudnia 2003 r. nr XXXV/290/IV/2003 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Śródmieście Poznań-Gajowa p o s t a n a w i a: oddalić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z dnia 29 lipca 2004 r. sygn. akt II S.A./Po 433/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odrzucił skargę Stowarzyszenia "W." na uchwałę Rady Miasta Poznania z dnia 16 grudnia 2003 r. Nr XXXV/290/IV/2003 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ‘Śródmieście Poznania - Gajowa". W uzasadnieniu wskazał, że skarżąca nie spełniła wymogu skutecznego wezwania o usunięcie naruszenia prawa zgodnie z art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1900 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gdyż jednocześnie wniosła wezwanie i nie czekając na reakcję organu - skargę.

W dniu 21 września 2004 r. Stowarzyszenie ponownie wniosło skargę powołując się na złożenie wezwania do usunięcia naruszenia prawa z dnia 29 kwietnia 2004 r. doręczone Radzie Miasta 29 kwietnia 2004 r.

Postanowieniem z dnia 16 grudnia 2004 r. sygn. akt II S.A./Po 886/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odrzucił skargę. W uzasadnieniu podniósł, że nastąpiło uchybienie terminu do jej wniesienia. Skarga została bowiem wniesiona 21 września 2004 r., a wezwanie doręczono Radzie Miasta 29 kwietnia 2004 r. Tymczasem stosownie do przepisów art. 101 ustawy o samorządzie gminnym skarga może być wniesiona dopiero wówczas, gdy właściwy organ odmówi stronie skarżącej usunięcia naruszenia jego interesu prawnego lub uprawnienia, albo nie wypowie się w tej kwestii w terminie, jaki obowiązuje do załatwienia sprawy w postępowaniu administracyjnym na podstawie art. 35 i 36 kpa. Oznacza to, że bieg terminu do wniesienia skargi rozpoczyna się następnego dnia od dnia w którym skarżącej została doręczona odmowna decyzja usunięcia przez właściwy organ gminy naruszenia prawa, albo też po upływie dwóch miesięcy w czasie którym organ gminy miał obowiązek ustosunkowania się do tego wezwania (art. 35 § 3 kpa w związku z art. 101 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym. Postanowienie to doręczono Stowarzyszeniu w dniu 27 grudnia 2004 r.

W dniu 26 stycznia 2005 r. Stowarzyszenie W. złożyło za pośrednictwem radcy prawnego skargę kasacyjną zaskarżając w całości postanowienie i zarzucając mu naruszenie prawa materialnego przez jego błędną wykładnię oraz naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik orzeczenia, tj. art.9 w związku z art. 35 i 36 kpa, w związku z art. 39 kpa oraz art. 101 § 1 i 94 § 3 ustawy o samorządzie gminnym w związku z art. 53 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w ich wzajemnym powiązaniu.

Wniosło o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazania do ponownego rozpoznania. Wskazało, że Sąd nie wyjaśnił, jak należało interpretować art. 36 kpa i nie wziął pod uwagę art. 9 kpa, który należy rozpatrywać łącznie w niniejszej sprawie z art. 35 § 3 i 36 kpa oraz w związku z art. 39 kpa i 53 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Wskazało, że Rada Miasta naruszyła te artykuły i uwzględniając treść art. 53 § 1 i 58 § 1 pkt 4 uznanie przez WSA w Poznaniu, że termin miałby upłynąć 29 lipca pozbawiałby stronę ochrony sądowej, zwłaszcza że postanowienie sądu doręczono po upływie terminu. Powołało się przy tym na orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego i Sądu Najwyższego wskazujące, iż strona nie może ponosić ujemnych skutków nieprawidłowego działania organów. Dlatego w niniejszej sprawie należałoby, zdaniem skarżącego, rozstrzygnąć i uporządkować termin do wniesienia skargi do sądu administracyjnego w przypadku, gdy organ administracji do którego wpłynęło wezwanie do usunięcia naruszenia prawa nie powiadomił strony o przysługującej skardze do sądu administracyjnego. W szczególności dotyczy to sytuacji, gdy pierwsza skarga zostaje odrzucona jako przedwczesna. W myśl obecnie obowiązującego art. 58 ust. 1 pkt 4 ponowna skarga złożona przed wydaniem orzeczenia w sprawie wcześniejszej skargi ulegałaby odrzuceniu przed wydaniem postanowienia. Dlatego, zdaniem skarżącego, w okresie gdy sprawa zawisła przed sądem, do terminu określonego w art. 53 ustawy nie wlicza się terminu postępowania przed sądem administracyjnym, a tym samym bieg terminu do wniesienia skargi winien się rozpocząć z dniem doręczenia postanowienia o odrzuceniu skargi.

Strona 1/2