Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Miron po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku [...] w K. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi kasacyjnej [...] w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 kwietnia 2016 r. sygn. akt IV SA/Wa 2505/15 w sprawie ze skarg A. M., M. C. i [...] w K. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji linii kolejowej postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Przedmiotem skarg wniesionych w niniejszej sprawie przez A. M., M. C. i [...] w K. była decyzja Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] maja 2015 r. nr [...]. Na mocy tej decyzji Minister, po rozpatrzeniu odwołań od decyzji Wojewody Małopolskiego z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej, uchylił zaskarżoną decyzję w dwóch częściach i w tym zakresie orzekł co do istoty sprawy, zaś w pozostałej części utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 1 kwietnia 2016 r. sygn. akt IV SA/Wa 2505/15 uchylił zaskarżoną decyzję (pkt 1) i zasądził od Ministra Infrastruktury i Budownictwa na rzecz każdego ze skarżących kwotę 500 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego (pkt 2).
W skardze kasacyjnej od powyższego wyroku [...] w K. zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu powyższego wniosku wskazano na możliwość wystąpienia nieusuwalnych konsekwencji skutkujących ustawowym zakazem uchylenia zaskarżonej decyzji, o jakim mowa w art. 9ac ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2016 r., poz.1727 z późn. zm.).
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Jak stanowi art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.; dalej: p.p.s.a.) wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże zgodnie z art. 61 § 3 p.p.s.a. po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Podstawową przesłanką wstrzymania wykonania decyzji zgodnie z art. 61 § 3 p.p.s.a. jest zatem wykazanie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Jak trafnie wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/04 (orzeczenie dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych pod adresem: http://orzeczenia.nsa.gov.pl) chodzi o taką szkodę (majątkową, a także niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, a który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, a jego wartość pieniężna nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu.