Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak Sędziowie sędzia NSA Jerzy Stelmasiak sędzia NSA Maciej Dybowski /spr./ Protokolant asystent sędziego Katarzyna Kasprzyk po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy z wniosku Starosty [...] o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Starostą [...] a Powiatowym Inspektorem Nadzoru Budowlanego w Powiecie [...] w przedmiocie wskazania organu właściwego do wydania decyzji na podstawie art. 50a Prawo budowlane postanawia: wskazać Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Powiecie [...] jako organ właściwy dla załatwienia sprawy.
Wnioskiem z 12 czerwca 2014 r. Starosta [...] wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego między Starostą [...] a Powiatowym Inspektorem Nadzoru Budowlanego w [...] w sprawie rozstrzygnięcia jaki organ jest właściwy do wydania decyzji na podstawie art. 50a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 1409 ze zm., dalej Prawo budowlane bądź pb).
We wniosku wskazano, że decyzją [...] 2000 r. nr [...] (dalej decyzja z [...] 2000 r.) Starosta [...] zatwierdził projekt budowlany i udzielił J. i G. L. pozwolenia na budowę obejmującą budowę 6 budynków mieszkalnych (w zabudowie segmentowej) wraz z przyłączami na terenie działek nr [...] w [...]. Decyzją z [...] 2007 r. znak [...] (dalej decyzja z [...] 2007 r.) Wojewoda [...] stwierdził nieważność decyzji z [...] 2000 r., a Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z [...] 2008 r. znak [...] (dalej decyzja z [...] 2008 r.) utrzymał w mocy decyzję z [...] 2007 r. Wyrokiem z dnia 17 czerwca 2008 r., sygn. akt VII SA/Wa 475/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę na decyzję z [...] 2008 r.
Pismem z 4 lipca 2012 r. [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego stwierdził, że Starosta [...] (dalej Starosta) jako organ administracji architektoniczno-budowlanej, w związku ze stwierdzeniem nieważności decyzji z [...] 2000 r., obligowany jest powtórnie rozpoznać wniosek inwestora o pozwolenie na budowę.
Pismem z 28 sierpnia 2012 r. Starosta wskazał, że inwestor nie złożył nowego wniosku o udzielenie pozwolenia na budowę, w związku z tym brak podstawy prawnej do wszczęcia postępowania. Starosta nie może prowadzić postępowania na podstawie uprzednio złożonego wniosku, stanowiącego podstawę dla wydania decyzji o pozwoleniu na budowę, której nieważność stwierdzono. Pierwotny wniosek o pozwolenie na budowę został skonsumowany w momencie wydania decyzji ostatecznej. To, że Wojewoda stwierdził nieważność decyzji o pozwoleniu na budowę, nie stanowi podstawy do ponownego rozpatrzenia pierwotnego wniosku. Wnioskodawca wskazał, że postanowieniem z [...] 2007 r. Wojewoda wstrzymał wykonanie decyzji z [...] 2000 r. Obecny poziom wykonania robót budowlanych stanowi stan surowy zamknięty i świadczy o kontynuowaniu inwestycji, mimo wstrzymania wykonania decyzji, a następnie stwierdzenia jej nieważności. Zatem roboty budowlane, po stwierdzeniu nieważności decyzji, realizowane były bez uzyskania nowego pozwolenia na budowę.
To, że inwestor realizował nadal inwestycję, na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę, której nieważność stwierdzono, przemawia za traktowaniem inwestycji jako wybudowanej bez stosownego pozwolenia. Organem właściwym do przeprowadzenia postępowania legalizacyjnego lub nakazania rozbiórki jest organ nadzoru budowlanego.
Starosta może przeprowadzić postępowanie o wydanie pozwolenia na budowę, obejmujące dokończenie przedmiotowej budowy, po zakończeniu postępowania naprawczego przeprowadzonego przez organ nadzoru budowlanego, o ile inwestor złoży nowy wniosek o wydanie decyzji.