Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Stahl Sędziowie Sędzia NSA Krystyna Borkowska (spr.) Sędzia del. WSA Marzenna Linska-Wawrzon Protokolant Agnieszka Kuberska po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2007r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Wójta Gminy D. z dnia 9 lutego 2007 r. nr RR 6217/7/2007 o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Wójtem Gminy D. a Starostą D. w przedmiocie melioracji i zalesienia działki postanawia: oddalić wniosek.
Pismem z dnia 9 lutego 2007r., znak: RR 6217/7/2007 Wójt Gminy D. zwrócił się z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego zaistniałego między nim a Starostą D. w sprawie dotyczącej podjęcia działań w przedmiocie zalesienia zmeliorowanej działki gruntów rolnych.
W uzasadnieniu wniosku Wójt Gminy D. wskazał, że postanowieniem z dnia 23 stycznia 2007 r., znak: WRL.I.6212-10/2006 Starosta D. przekazał mu według właściwości "wniosek rolników wsi Z. z dnia 5 września 2006 r. dotyczący zalesienia działki nr 230/14 w Z. niezgodnie z jej przeznaczeniem, której właścicielem jest p. Z. B".
W powyższym postanowieniu Starosta D. podniósł, że zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz.U. z 2005 r. Nr 45, poz. 435 ze zm.) grunty przeznaczone do zalesienia określa miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego lub decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Kompetencje w tym przedmiocie posiadają właściwe organy gminy.
Wójt Gminy D. stwierdził, że sprawa nie należy do jego właściwości, bowiem na podstawie ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne (Dz.U. z 2005 r. Nr 239, poz. 2019 ze zm.) sprawy z zakresu melioracji wodnych, jako urządzeń wodnych należą do właściwości starosty. W ocenie wnioskującej o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego strony, w niniejszej sprawie nie mają zastosowania przepisy ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), ani przepisy art. 29 i art. 30 Prawa wodnego dotyczące naruszenia stosunków wodnych, lecz przepisy o ochronie urządzeń wodnych.
Pismem z dnia 4 maja 2007 r. Starosta D. złożył odpowiedź na wniosek o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego, wnosząc o wskazanie, iż organem właściwym w niniejszej sprawie jest Wójt Gminy D. oraz o zasądzenie od Wójta Gminy D. na rzecz Starosty D. zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych.
Starosta podniósł, że nie posiada żadnych kompetencji do ingerowania w zalesianie gruntów rolnych oraz do nakazywania właścicielom nieruchomości wykonania wycinki drzew. Upoważnienia w tym przedmiocie nie może stanowić art. 77 ust. 2 Prawa wodnego, bowiem adresatem nakazanych na podstawie tego przepisu działań może być jedynie spółka wodna, a nie właściciel nieruchomości. Starosta zauważył, że zalesienie nieruchomości gruntowej może nastąpić wyłącznie w oparciu o decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli nie ma obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Kształtowanie i prowadzenie natomiast polityki przestrzennej na terenie gminy jest zadaniem samorządu gminnego, a ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym stosowne kompetencje w tym zakresie powierza wójtowi.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Spór o właściwość miedzy organami administracji państwowej dotyczy zawsze określonej sprawy administracyjnej. Przesłanki natury przedmiotowej sporu o właściwość są spełnione wówczas gdy żądania stron wywodzą się z tego samego stanu faktycznego i prowadzą do zastosowania tego samego przepisu prawnego. Spór o właściwość może powstać tylko w przypadku, gdy różnice w określeniu właściwości organów odnoszą się do tej samej sprawy. Tak wiec w złożonym wniosku przedmiot sporu kompetencyjnego lub sporu o właściwość winien być tak sformułowany aby można było określić sprawę, która ma być rozpoznawana. Ustalenie przedmiotu sprawy jest obowiązkiem organu administracji i wynika z zawartej w art. 7 k.p.a. zasady postępowania administracyjnego, nakazującej tym organom dokładne wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy.
W niniejszej sprawie wymóg ten nie został spełniony. Z pisma rolników wsi Z. z dnia 9 września 2006 r. - skierowanego do Rejonowego Związku Spółek Wodnych i przekazanego następnie Staroście D. w istocie nie wynika w wyraźny sposób czego dotyczy zgłoszone w nim żądanie. Czy jest to skarga na działalność spółki wodnej niewywiązującej się z obowiązku dbałości o urządzenia melioracyjne, czy też o zawiadomienie o niezgodnym z jej przeznaczeniem zalesieniu działki rolniczej, zmeliorowanej, należącej do Z. B.. Przy tak sformułowanym żądaniu i braku jakichkolwiek ustaleń poczynionych przez organy w tym zakresie, nie jest możliwe określenie przedmiotu żądania a w konsekwencji przedmiotu sprawy, która ma być rozpoznana przez organ administracji.
Brak wyraźnego określenia sprawy uniemożliwia z kolei Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu wskazanie organu właściwego do rozpoznania sprawy.
Z wymienionych wyżej przyczyn wniosek o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego podlegał oddaleniu (art. 151 w zw. z art. 15 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).