W przypadku uchylenia przez organ wyższego stopnia postanowienia organu jednostki samorządu terytorialnego o przekazaniu sprawy organowi administracji rządowej oraz wskazania organu jednostki samorządu terytorialnego jako organu właściwego do załatwienia sprawy, organ jednostki samorządu terytorialnego może wystąpić do Naczelnego Sądu Administracyjnego, na podstawie art. 22 par. 2 i 3 Kpa w związku z art. 4 i art. 15 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego między tym organem a organem administracji rządowej.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Prezydenta Miasta B.-B. z dnia 3 czerwca 2006 r. o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Prezydentem Miasta B.-B. a Wojewodą Ś. w przedmiocie rozpatrzenia sprzeciwu prokuratora od orzeczenia w sprawie pozbawienia obywatelstwa polskiego postanawia: wskazać Wojewodę Ś. jako organ właściwy do rozpatrzenia sprzeciwu Prokuratora Okręgowego w B.-B. od orzeczenia Zarządu Miejskiego w B.-K. z dnia 28 grudnia 1949 r. w przedmiocie pozbawienia obywatelstwa polskiego.
Orzeczeniem z dnia 28 grudnia 1949 r., (...), Zarząd Miejski w B.-K. - na podstawie art. 7 dekretu z dnia 13 września 1946 r. o wyłączeniu ze społeczeństwa polskiego osób narodowości niemieckiej /Dz.U. R.P. nr 55 poz. 310 ze zm./ - pozbawił obywatelstwa polskiego Jana U. oraz jego synów Ryszarda i Henryka, a także orzekł o wysiedleniu Jana U. wraz z rodziną z obszaru Państwa Polskiego oraz o przepadku majątku Jana U. na rzecz Skarbu Państwa.
W dniu 2 grudnia 2005 r. Prokurator Okręgowy w B.-B. - powołując się na art. 184 par. 1 i 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego, dalej: Kpa - wniósł od powyższego orzeczenia sprzeciw do Prezydenta Miasta B.-B. uznając, że organ ten jest następcą prawnym Zarządu Miejskiego w B.-K. Prokurator zażądał wznowienia postępowania na podstawie art. 147 i art. 151 par. 2 Kpa, podnosząc, że w dacie wydawania rozstrzygnięcia przez Zarząd Miejski w B.-K. Jan U. już nie żył, co stanowi okoliczność, o której mowa w art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa. Wskazał także, że Sąd Powiatowy w B.-B. postanowieniem z dnia 16 stycznia 1959 r., (...) stwierdził, że Jan U. zmarł w dniu 21 czerwca 1945 r.
Postanowieniem z dnia 6 marca 2006 r. Prezydent Miasta B.-B. - działając na podstawie art. 65 par. 1 Kpa w związku z art. 17 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim /t.j. Dz.U. 2000 nr 28 poz. 353 ze zm./ - przekazał sprzeciw Prokuratora Okręgowego do rozpoznania Wojewodzie Ś., jako organowi właściwemu w sprawie. Po rozpatrzeniu zażalenia Prokuratora Okręgowego na to postanowienie, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B.-B. postanowieniem z dnia 21 kwietnia 2006 r. uchyliło postanowienie z dnia 6 marca 2006 r. i przekazało sprzeciw Prokuratora Okręgowego do rozpoznania Prezydentowi Miasta B.-B. W uzasadnieniu wskazano, że art. 17 ustawy o obywatelstwie polskim z 1962 r. reguluje właściwość organów administracyjnych w sprawach nadania i zrzeczenia się obywatelstwa polskiego, jednakże postępowanie w tej sprawie dotyczy wskazania organu właściwego do załatwienia sprawy w trybie wznowienia postępowania /art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa/ w sprawie pozbawienia obywatelstwa polskiego.
Wnioskiem z dnia 3 czerwca 2006 r. Prezydent Miasta B.-B. wystąpił o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy nim a Wojewodą Ś. przez Naczelny Sąd Administracyjny. Wnioskodawca wniósł o wskazanie Wojewody Ś. jako organu właściwego do załatwienia sprawy wznowienia postępowania zakończonego "Orzeczeniem pozbawienia obywatelstwa polskiego" z 1949 r. W uzasadnieniu podkreślił, że sprawy dotyczące obywatelstwa polskiego nigdy nie należały do właściwości organów samorządu gminnego, zaś według obowiązującej ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim sprawy te należą do właściwości wojewody.
Wojewoda Ś. w piśmie z dnia 4 sierpnia 2006 r. uznał swą właściwość do rozpoznania sprzeciwu Prokuratora Okręgowego w B.-B., jednakże wniósł o oddalenie wniosku Prezydenta Miasta B.-B. o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: